သိပ္ေခ်ာက္ေခ်ာက္ခ်ားခ်ားႀကီးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး
ေလ႐ူးေတြတုိက္ေနတဲ့ေႏြဦးလို
မငိုဘဲမ်က္ရည္က်ေန႐ုံပါပဲ...
ရြက္၀ါေတြေၾကြေနသလိုေပါ့... ။
ရွပ္တုိက္ေျပးလႊားေနရတဲ့ေျမျပင္
မင္းရင္ခြင္ျဖစ္သင့္ေစခ်င္ခဲ့
အိပ္မက္ရဲ႕အျပင္ဘက္
ေျခတစ္ဖက္မွမခ်ႏိုင္ေသးသေရြ႕ေတာ့
ဦးေမာ့ေနေသးတဲ့မာနတခ်ဳိ႕ဟာ
ေ၀းကြာျခင္းရာသီထဲ
စိမ္းေ၀ဆဲျဖစ္ေနဦးမွာ... ။
အီေကြတာရပ္၀န္းက
အၿမဲစိမ္းသစ္ေတာေတြရဲ႕အတြင္းဘက္
တစ္ခ်က္ေလာက္ေစာင္းငဲ့ၾကည့္စမ္းပါ
ရြက္၀ါတခ်ဳိ႕
စိမ့္၀င္သြားခဲ့တဲ့ေျမျပင္
ရင္ခြင္တစ္ခုျဖစ္ခဲ့ရင္။
္
ပထမပိုဒ္ကို အရမ္းႀကိဳက္တယ္
ReplyDeleteေရေရလည္လည္ေႀကြသြားျပီ
ဒုတိယတပိုဒ္ကေတာ႔ သိပ္မလိုက္ႏိုင္လို႔ေနမယ္ မရလိုက္ဘူး :D
သိပ္ေခ်ာက္ေခ်ာက္ခ်ားခ်ားႀကီးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး
ReplyDeleteေလ႐ူးေတြတုိက္ေနတဲ့ေႏြဦးလို
မငိုဘဲမ်က္ရည္က်ေန႐ုံပါပဲ...
ရြက္၀ါေတြေၾကြေနသလိုေပါ့... ။
ဦးေမာ့ေနေသးတဲ့မာနတခ်ဳိ႕ဟာ
ေ၀းကြာျခင္းရာသီထဲ
စိမ္းေ၀ဆဲျဖစ္ေနဦးမွာ... ။
ေကာင္းတယ္ဗ်ာ.... ကြ်န္ေတာ္လည္း မာနေလးပဲခ်မ္းသာတာ... ဦးေမာ့ထားမွ....