မ်က္လံုးၿခင္းဆံု ရင္ခုန္စြာၿဖင့္
ဒီရင္ အသဲ စြဲၿမဲေစကြယ္
ေသြဖယ္ၿခင္းတို ့ နိဂုံးခ်ဳပ္ကို
ငါ့....ရင္မွာစြဲ..
ရပ္စဲေအာင္လို.
မင္းကေစစား…ထိုသို ့ဆိုေစ
ဆင္ေၿခမ်ားကို ႏွွစ္ၿမဳပ္…
ဂုတ္ေသြးစုပ္လဲ…
ကမာၻ ေၿမဆံုးတို္င္
ခံယူသြားမယ္…
ကဗ်ာ၂ ။ေပ်ာက္ဆံုးျခင္း
လိုခ်င္တာ အေျဖေတြမဟုတ္ခဲ့ဘူး ...
စကားလံုးေတြ အျပည့္ရွိေနလဲ
ေျဖရွင္းခ်က္ေတြ အထင္မခံခ်င္ဘူး ...
ကို္ယ္မက်ဴးလြန္တဲ့ အမွားေတြအတြက္
ဒဏ္ခံခတ္ရဖန္မ်ားလာေတာ့
အားနာျခင္းဆိုတဲ့ ေ၀ါဟာရ
ငါ့သမိုင္းထဲက ေပ်ာက္ကြယ္သြားတယ္ ...
ၾကာပါၿပီ ..ဒီလိုနဲ႔ပဲ ...
ငါလဲ ငါမဟုတ္ေတာ့တာ
ေန ့ရက္ မ်ားစြာ ၾကာေနၿပီ .....
ကဗ်ာ ၃ "တကယ္လို႔မ်ား ... တစ္ေန႔မွာ ..."
တခါတေလဘာမွမဟုတ္တဲ့ မာနဆိုတာေတြ
ခဏေလာက္ေဘးဖယ္ထားၿပီး
မင္းကို အေျပးလာေတြ႕ခ်င္မိတယ္ ......
ဘယ္လိုမွ ျပန္ဆက္လို႔မရႏုိင္ေတာ့တဲ့
အၿပီးသတ္ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္လို႔
ဘယ္သူကသတ္မွတ္လိုက္တာလဲ
တကယ္ဆို ..
အတၲကုိယ္စီရွိၾကတာမွန္သလို
အေလးအနက္ထားခ်စ္ခဲ့ဖူးတာလဲ
အေသအခ်ာပဲ မဟုတ္လား .......
ျပန္လာခဲ့ပါလို႔
ဘယ္ေတာ့မွ ကိုယ္ကစ
ေတာင္းပန္မိမွာမဟုတ္ေပမဲ့
ေယာင္ေယာင္ႏိုးတဲ့ ညတုိင္းမွာ
ရွိေနက် မင္းအရိပ္ေတြကို
ျပန္ရလိုရျငား
အားကိုးတႀကီး ေတာင့္တမိျပန္တယ္ .........
ႏုပ်ိဳျခင္းရဲ႕အႏွစ္သာရကို
အိုမင္းရင့္ေရာ္ခ်ိန္က်မွ နားလည္တယ္တဲ့ ..
က်န္းမာျခင္းရဲ႕ တန္ဖိုးကို
ေနထုိင္မေကာင္းျဖစ္မွ ပိုသိလာတယ္တဲ့ ..
မင္းအနားမွာ ...
အျဖည့္ခံအျဖစ္ ကိုယ္ရွိခဲ့ဖူးတာေတြကို
ျပန္လိုခ်င္လာတဲ့ တစ္ေန႔က်
မင္းဘ၀မွာ ...
အားငယ္၀မ္းနည္းေနမိတာမ်ိဳးနဲ႔
တိတ္တခိုး ကိုယ့္ကို သတိရေနခဲ့တယ္ဆိုရင္
(ခ်စ္သူရယ္)
မ၀ံ့ရဲမႈေတြနဲ႔ စိတ္ညစ္မခံပါနဲ႔ေနာ္
ကိုယ္လဲမင္းလိုပါပဲလို႔
အတၲကင္းစြာ၀န္ခံဖို႔
(မင္းကို) ေန႔ရွိသေရြ႕ ကိုယ္ေစာင့္ေနမွာပါ ..............
0 comments:
Post a Comment