တစ္ေန႔ကိုဘယ္ေလာက္ရလုိက္သလဲ

မနက္မုိးလင္း အိပ္ရာႏိုးေတာ့ ေအာ္.. အပုတ္ေကာင္ႀကီး ႏုိးလာၿပီ ဆုိၿပီး တရားေလး မွတ္ၿပီးေတာ့ အိပ္ရာကထ၊ ဟဲဟဲ.. ဒါဆို ကုသိုလ္စိတ္ေလး ေပါ့ေနာ္၊ ၿပီးရင္ အပုတ္ေကာင္ အရုပ္ေဆာင္ ဖို႔အတြက္ တစ္ကုိယ္ေရ သန္႔ရွင္း မွဳ႕လုပ္ရပါၿပီ။ အလွအပ ျပင္ဆင္ရေတာ့ တဏွာဘက္ ႏြယ္တဲ့ အကုသိုလ္စိတ္ ရျပန္ၿပီ။ အိ္မ္က ထြက္ခါနီး ဘုရားရွစ္ခိုး ေမတၱာပို႔ေတာ့ ကုသိုလ္စိိတ္ေလး ျပန္ရလာတာေပါ့။ အလုပ္သြားရာ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ ျမတ္စြာ ဘုရားရွင္ ရဲ့ပဌါန္း ေဒသနာေတာ္ နဲ႔ဓမၼစၾကာ တရား ေဒသနာေတာ္ ကိုဖုန္းထဲကေန နားေထာင္ရင္း ကားဂိတ္ဆီ ကိုလမ္းေလွ်ာက္ ေနတာေပါ့။

ေဟာ..ဒီမွာ ကုသိုလ္စိတ္ေလး ျပန္ျဖစ္ေနျပန္ျပီ။ ကားေပၚကဆင္း၊ ရထားတစ္ဆင့္ ျပန္စီးဖုိ႔ လမ္းထပ္ ေလွ်ာက္ ရျပန္ေတာ့ ၂လက္မေဒါက္ စီးထားတဲ့ ေျခေထာက္ကိုမွ တရုတ္မ တစ္ေယာက္က လာတတ္ နင္းမိေတာ့ ရုတ္တစ္ရက္ ဟန္ခ်က္ပ်က္ သြားတဲ့အတြက္ ေဒါသစိတ္ေလး ေပၚလာတယ္။ဒါေၾကာင့္ အကုသိုလ္စိတ္ေလး ျပန္၀င္လာတယ္။ ရုပ္ခႏၶာ နာက်င္ျခင္းမွ စိတ္နာက်င္ျခင္းဘက္ မကူးရေအာင္ ေဒါသ ဆုိတဲ့ အ၀ိဇၹာကို ဥာဏ္စဥ္နဲ႔ အျမန္မွတ္ေတာ့ ကုသိုလ္စိတ္ေလးအျဖစ္ ျပန္ေျပာင္းသြားတယ္။ ထြက္လာတဲ့ ေဒါသကို အနိစၥ တရားအျဖစ္ ရူမွတ္ ျပစ္လုိက္တယ္။ သခၤါရတရား အရျဖစ္ျပီး ပ်က္သြားေတာ့ ကုသိုလ္စိတ္ေလး ျပန္ျဖစ္ သြားပါတယ္။ ရထားေပၚမွာ တရားေခြ နားေထာင္ရင္း စိတ္ကဟိုေရာက္လုိက္ ဒီေရာက္လုိက္နဲ႔ေပါ့။ ကုသိုလ္စိတ္နဲ႔ အကုသိုလ္စိတ္ လြန္ဆြဲေနတာေပါ့။ ေဟာ.. ေကာင္မေလးတေယာက္ ၀တ္ထားတဲ့ စကပ္က လက္တစ္ထြာေက်ာ္ရံုေလး ၀တ္ထားတာ အျမင္မေတာ္ေတာ့ စိတ္မွာ မစၦရိယ လုိ႔ေခၚတဲ့ ျငဴစူစိတ္ေလး ျဖစ္ေပၚသြားတယ္။ ဒီမွာ ကိုယ့္ဆီမွာ အကုသိုလ္ျဖစ္မဲ့ စိတ္ေလး ထပ္ရရွိျပန္ပါတယ္။ မသိစိတ္ ေၾကာင့္၀င္လာတဲ့ အကုသိုလ္ စိတ္ေလးကို သိစိတ္က အျမန္ျပန္ထုတ္၊ ကုသိုလ္ စိတ္ေလး ရရွိျပန္ပါတယ္။

ရံုးကို ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ေမတၱာပို႔၊ ၿပီးတာနဲ႔ အလုပ္ကို စတင္လုပ္ လုိက္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ခ်က္တင္ထို္င္တာ လဲပါတာေပါ့ေလ။ မအားရတဲ့ အထဲ ရွိသမွ် ဖုန္းေကာေတြကို ဒုိင္ခံ ေျဖရွင္းေပး ေနရေတာ့ စိတ္က တုိခ်င္လာၿပီ၊ ဒီမွာတင္ ျဖစ္လာပါတယ္ အကုသိုလ္စိတ္။ Customerေတြရဲ့ Complain ေတြကို ဒိုင္ခံ ေျဖရွင္း ေပးေနရေတာ့ ေဒါသဆိုတဲ့ အ၀ိဇၨာ ဖံုးလာၿပီး အကုသိုလ္စိ္တ္ေလး ျပန္တည္ လာၿပီေလ။ တစ္ခါတစ္ခါမွာ တစ္ခ်ိဳ႕ Customer ေတြရဲ့ခ်ီးမြမ္းမွဳ႕နဲ႔ စကားေျပာ ခ်ိဳသာျခင္း တုိ႔ေၾကာင့္ ၾကည္ႏူး စိတ္ေလး ေၾကာင့္ျဖစ္တည္ လာတဲ့ ကုသိုလ္စိတ္ ေလးျဖစ္တည္ လာရျပန္ပါၿပီ။

ရံုးဆင္းလို႔ အိမ္ကို ျပန္ေရာက္ေတာ့ စားေသာက္ဖုိ႔ ျပင္ဆင္ ေနရတယ္ေလ၊ တရားမွတ္ၿပီး ခ်က္ဖို႔စားဖို႔ဆိုတာ ေ၀းေလစြ၊ ဘေလာ့လည္လုိက္ ဟင္းခ်က္လုိက္၊နဲ႔ အကုသိုလ္စိတ္ကို မထုတ္ႏိုင္ပဲ ကြန္ျပဴတာနဲ႔ အခ်ိန္ကုန္ ေစခဲ့တယ္။ အျမင္အာရံု(စကၡဳ)ေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ အကုသိုလ္စိတ္၊ အၾကားအာရံု(ေသာတ)ေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ အကုသိုလ္စိတ္၊ အနံ႔(ဂႏၶာ)အာရံုေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ အကုသိုလ္စိတ္၊ အရသာ(သဒၵါ)အာရံုေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့အကုသိုလ္ ၊အဆင္း(ရူပါ)အာရံုေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ အကုသိုလ္စိတ္၊ ထိေတြ႔မွဳ႕(ေဖာ႒ဗၺာ)ေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ အကုသိုလ္စိတ္၊ စသည့္စသည့္ အာရံုေျခာက္ပါး တု႔ိကပ္ညွိေနျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ အကုသိုလ္စိတ္၊ ဒီလုိတစ္ေန႔တာရဲ့ စိတ္ဆိုးစိတ္ညစ္ ေတြေၾကာင့္ ျဖစ္လာရတဲ့ အကုသို္လ္ စိတ္ေတြကို ေဆးေၾကာဖို႔ နိဂံုးခ်ဳပ္ဖုိ႔ ကမၼ႒ာန္းတရား ထိုင္ၿပီးအဆံုးသတ္ လိုက္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ကုသုိလ္စိတ္ ျဖစ္သြားတဲ့ ခႏၶာကိုယ္ဟာလည္း ညတစ္ညကို ကုန္ဆံုးဖို႔ အိပ္ရာ၀င္ ခဲ့ရျပန္ၿပီ၊

မက္မက္ရဲ့ အကုသိုလ္နဲ႔ ကုသိုလ္ ရွင္တြဲေနတဲ့ ေန႔တစ္ေန႔ ကေတာ့ ဒီေလာက္ပါပဲ။ ကဲ..ဦးဦးတို႔တီတီ တို႔ေရာ၊ ဘယ္လုိေတြ ၿဖတ္သန္းၾကသလဲ ။ ေလာကီ လူ႔ေဘာင္မွာ ေနေနသ၍ တရားခ်ိန္ခြင္နဲ႔ တိုင္းတာရင္ ဘယ္အရာမွ အကုသိုလ္ ဆိုတာနဲ႔ မလြတ္ေတာ့ပါဘူး။ စကၠန္႔တိုင္း စကၠန႔္တိုင္း၊ မိနစ္တိုင္း မိနစ္တိုင္း၊ နာရီတုိင္း နာရီတုိင္း၊ အခ်ိန္တို္င္းဟာ ေျပာင္းလဲ ေနပါတယ္။ ေျပာင္းလဲေနတဲ့ အရာေတြကို ဥာဏ္စဥ္ သတိေလးေတြနဲ႔ ကပ္ၿပီး ၀ိပႆနာ တရား ရူမွတ္ပြားမ်ားရင္း ေနထိုင္သြား ၾကရင္ျဖင့္ အပၸါယ္တံခါး ပိတ္၍ ခ်မ္းသာျခင္း အစစ္အမွန္ကို ရရွိၾကမွာ မလြဲပါဘူး။

ကဲ..ဦးေကာက္ေရ၊ ဒီေလာက္နဲ႔ပဲ ေက်နပ္ ပါေတာ့ေနာ္။ ေနာက္လူေတြကိုေတာ့ တက္ခ္ရျခင္း၀ဋ္က လြတ္ေအာင္ ထပ္မတက္ဂ္ ေတာ့ပါဘူးေနာ္... အမယ္အမယ္.. သူ႔ကို မတက္ဂ္ ခိုင္းေတာ့ဘူး ဆိုၿပီး က်ိတ္ေပ်ာ္ ေနၿပီေပါ့၊ ဟုတ္လား :P :P