ေဆာင္းဥတုရဲ့ ညေနခင္း တစ္ခုမွာ အမည္မသိ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦး အထုတ္ကေလး တစ္ထုတ္ပိုက္ၿပီး ကၽြန္မဆီ ကိုတည့္တည့္ ေလွ်ာက္လာ ေနသည္။ ကၽြန္မကကုိ ေတြ႔ေတာ့ အမ်ိဳးသမီးက ၀မ္းသာအားရနဲ႔
“ညီမေလး...အစ္မကို တစ္ခုေလာက္ ကူညီပါလားဟင္၊ အစ္မသမီးေလးကို ညီမေလးဆီမွာ ေစာင့္ေရွာက္ ထားေပးပါလား၊ အစ္မွာ ကေလးေတြက မ်ားေတာ့ သူတို႔ကို တစ္ေယာက္ခ်င္း ေစာင့္ေရွာက္ ေပးဖို႔က အဆင္မေျပလို႔ပါ ညီမေလးရယ္။ ညီမေလးက ကေလးခ်စ္ တတ္ေတာ့ အကူအညီ ေတာင္းၾကည့္တာပါ။ အားလည္း နာတယ္ညီမေလးရယ္၊ကူညီေပးပါေနာ္။"ေအာ္.. ဟုတ္ကဲ့၊ ရပါတယ္အစ္မရဲ့။"
အမ်ိဳးသမီးမွ ေျပာေျပာဆိုဆုိ အထုတ္ ကေလးအား ကၽြန္မကို ေပးေလသည္။ ကၽြန္မၾကည့္ လုိက္ေတာ့အုိ ...၀၀ကစ္ကစ္နဲ႔ ခ်စ္စရာ ေကာင္းတဲ့ ကေလးေလးပါလား။ ကေလး ခ်စ္တတ္တဲ့ ကၽြန္မသူ႔ကို ျမင္ျမင္ခ်င္္း ခ်စ္မိသြားတယ္ေလ။ ဒါေၾကာင့္ အဲဒီအမ်ိဳးသမီးကို ကတိေပးလိုက္ေလသည္။
“စိတ္ခ်အစ္မ။ ဒီသမီးေလးကို ေသေသခ်ာခ်ာ ေစာင့္ေရွာက္ပါ့မယ္”
“၀မ္းသာလုိက္တာ ညီမေလးရယ္။ အစ္မလည္း မၾကာမၾကာ ညီမေလး ဆီကိုလာလည္ပါ့မယ္။”
“ညီမလည္း သမီးေလးကို ျမင္ျမင္ခ်င္း ခ်စ္မိသြားလို႔ပါ။ဘာမွ စိတ္မပူ နဲ႔ေနာ္အစ္မ၊ သူ႔ကို သမီေလး တစ္ေယာက္လုိ ေသေသခ်ာခ်ာ ေစာင့္ေရွာက္မွာပါ။”
ဒီလိုနဲ႔ သူမဘ၀ရဲ့ တစ္စိတ္တစ္ေဒသကို ဒီသမီးေလးက ေနရာ ယူလာေလသည္။ သမီးေလး ေၾကာင့္လည္း သူမဘ၀ ပိုစိုေျပလာ ခဲ့တယ္ေလ။ သူမရဲ့ မိသားစုကေတာ့ ကန္႔ကြက္တာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ အားလံုးနဲ႔ အတိုက္အခံ လုပ္ၿပီး သမီးေလးကို ေမြးစားလုိက္ေလသည္။ သမီးေလးကိုလည္း ေမစီရတနာ လုိ႔နာမည္ ေပးထားလိုက္သည္။ ေမစီေလးဟာ သူမရဲ့ အခ်ိန္ေတြ အားလံုးကို အပိုင္ သိမ္းထားေလသည္။ေမစီေလးေၾကာင့္ သူမအထီးက်န္ ဆန္ျခင္းမွ ကင္းေ၀းသြားေလသည္။ ေမစီေလးကလည္း သူမကို ေတာ္ေတာ္ခင္တြယ္သည္။ သူမကလည္း သမီးေလး ေမစီမွ ေမစီ ျဖစ္ေနခဲ့သည္။
တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ဒီကေလး နဲ႔ပဲ အခ်ိန္ကုန္ ေနေတာ့ သူမမိသားစုရဲ့ ျငိဳျငင္ျခင္းနဲ႔ ပတ္၀န္းက်င္ရဲ့ ေ၀ဖန္ျခင္းကို သူမခံရေလသည္။ သူမကုိ ကေလးရူးေလး ရူးေနတာတဲ့။ပတ္၀န္းက်င္က ဘယ္လုိ ေ၀ဖန္ ေနပါေစ။ သူမဂရုမစိုက္ခဲ့။ ႏွလံုးသားထဲက စီးဆင္းလာတဲ့ ေမတၱာေတြကို သူတို႔မွ မသိတာ ပဲေလ၊သူတို႔မွာ ခ်စ္တတ္္တဲ့ ႏွလံုးသားမွ မရွိတာပဲေလ။ဒါကိုသူမနားလည္ေပးရတာေပါ့။
သမီးေလး ေမစီကလည္း ကၽြန္မကုိ ခ်စ္၊ ကၽြန္မကလည္း သမီးေလးကို ခ်စ္ဆိုေတာ့ လူေတြရ့ဲ မနာလုိမွဳကို ခံရတယ္ေလ။ သမီးေလးက အင္မတန္ သိတတ္၊အလုိက္ အထိုက္ ကလည္း သိဆိုေတာ့ ကၽြန္မအသဲ တုန္ရတာေပါ့ရွင္။
သမီးကလည္း အိပ္ရင္ ကၽြန္မနဲ႔ပဲ အိပ္တာေလ။ မနက္ဆိုရင္ ကၽြန္မအလုပ္ သြားဖုိ႔ သမီးေလးက အျမဲႏိုးေပးရတယ္။ကၽြန္မကလည္း သမီးေလးႏုိးမွ အိပ္ရာက ထတာေလ။ တစ္ခါတစ္ခါ ႏုိးေနေပမယ့္ သမီးေလးကို စခ်င္ေနာက္ခ်င ္ေနေတာ့ အိပ္ရာမထေသးပဲ သမီးေလး အႏုိးကို ေစာင့္ေနတာ။အခ်ိန္တန္ၿပီ ဆိုရင္ သမီးေလးလာ ႏုိးပါၿပီ၊ သူမအိပ္ရာက မထမခ်င္းကို ႏုိးေနေတာ့တာ။ အသံကုန္ ေအာ္ၿပီး ေႏွာင့္ယွက္ ေတာ့တာပဲ။ ခ်စ္စရာ အလြန္ေကာင္းၿပီး အျပစ္ကင္းတဲ့ သမီးေလးေၾကာင့္ သူမအိပ္ရာကထရပါၿပီ။
အလုပ္ သြားဖုိ႔ ျပင္ဆင္ေတာ့လည္း ကၽြန္မအနားမွာ ထုိင္ေစာင့္ ေနတာေလ။ ၿပီးရင္ အိမ္ေပါက္၀ ေရာက္တဲ့ အထိ လုိက္ပို႔ေပး ၿပီးတာနဲ႔ ကေလးသဘာ၀ သူ႔ဟာသူ ေဆာ့ေနေတာ့ တာေပါ့။ အလုပ္က ျပန္လာခါ နီးၿပီဆုိရင္လည္း အိပ္ေပါက္၀မွာ ထိုင္ေစာင့္ေနၿပီး ကၽြန္မကုိ ေတြ႔တာနဲ႔ ေျပးလႊား ခုန္ေပါက္ၿပီး ရင္ခြင္ထဲကို တိုး၀င္လုိ႔ ခၽြဲႏြဲ႕ေနေတာ့တာေပါ့။
ကၽြန္မ အလုပ္မသြားခင္ ဆိုရင္ သမီးေလးကို ေမေမတုိ႔နဲ႔ အပ္ထားရတာေလ။ ကၽြန္မမရွိရင္ ေမေမတုိ႔ စကားကို သမီးေလး ေမစီ နားေထာင္ ရတာေပါ့။ အေမက စည္းကမ္း အရမ္းရွိတာ။ သူဆုိးလို႔ မရဘူးေလ၊ သူ႔အတြက္ ဒုတ္ေတာင္မွ သီးသန္႔ ထားတာေလ၊ကၽြန္မမရွိရင္ သမီးေလး ေမစီက မီးကို ေသေနတာပဲ။ ကၽြန္မျပန္လာ ၿပီဆုိရင္ေတာ့ ဆုိးေတာ့တာပဲ၊သူက ဘယ္သူ႔ကိုမွ လူလို႔မထင္ေတာ့ဘူး၊
ကၽြန္မကလည္း ျပန္လာရင္ သမီးေလးကို တစ္ခုခ်င္း ေမးတယ္၊ မာမီ့သမီးေလး ကိုဘယ္သူက အႏုိင္က်င့္လည္းေပါ့။ ကၽြန္မေမး သမွ်ကိုလည္းသူကျပန္ေျဖၿပီးကၽြန္မကုိ ျပန္တုိင္တာေပါ့။ အဲလို အရြယ္နဲ႔ မလိုက္ေအာင္ သိတတ္လြန္းေတာ့လည္း ရွိသမွ် အခ်စ္ေတြကို စုပံုခဲ့ ရတာေလ။ ကၽြန္မရဲ့ အစ္မက ဆုိရင္ ဟဲ့.. နင့္သမီး ကေလ နင္မရွိရင္ ငါတုိ႔ စကားတစ္ခြန္း ထဲပဲသိလား၊ မီးကို ေသေနတာပဲ ၊နင္ရွိရင္ အဲဒီကေလး အရမ္း လူပါး၀တယ္။ အျမင္ကတ္ဖို႔ ေကာင္းတယ္ ဆုိၿပီး အျမဲေျပာတယ္ေလ။
ကၽြန္မသမီးေမစီ ကလည္း သူတု႔ိေျပာ သလိုမ်ိဳးပါပဲ၊ ကၽြန္မျပန္လာရင္ နင္းေပးရတာနဲ႔၊ႏွိပ္ေပးရတာနဲ႔၊ သူတို႔ မနာလို ခ်င္စရာလည္း ေကာင္းေနတာကိုး။အင္မတန္ ခၽြဲတတ္တာေလ၊
ကၽြန္မကေလ အလုပ္မွာ ဘယ္ေလာက္ပဲ ပင္ပန္းပင္ပန္း၊ ဘယ္ေလာက္ပဲ STRESS မ်ားမ်ား အိပ္ျပန္ ေရာက္လုိ႔ သမီးေလးရဲ့ မ်က္ႏွာမ်ား ျမင္လုိက္ရရင္ ကိုအိုေအစစ္ ကမၻာထဲ ေရာက္သြားသလိုပဲ၊ ရွိသမွ် အေမာေတြ ေျပသြားတာ၊ ကၽြန္မ ရွာသမွ် ကၽြန္မမိဘနဲ႔ ကၽြန္မရဲ့ ခ်စ္စရာ ေကာင္းတဲ့ သမီးေလး ေမစီအတြက္ပဲေလ။ သမီးေလးရဲ့ အရြယ္နဲ႔ မလုိက္ေအာင္ သိတတ္မွဳနဲ႔၊ ခ်စ္စရာ အျပဳအမူ ေတြေၾကာင့္ မိသားစုေတြရဲ့ အေရးေပးမွဳ႕ ကိုရရွိ ေနၿပီေလ။အခုဆုိရင္ကၽြန္မ မိသားစုကလည္း သမီးေလးမွသမီးေလးျဖစ္ေနၿပီ။
ဒီလုိနဲ႔ ကၽြန္မ သမီးေလး အရြယ္ေရာက္လို႔ ႀကီးျပင္းခဲ့ပါၿပီ၊ ကၽြန္မသမီးေလးက ခ်စ္စရာ ေကာင္းေတာ့ ေဘးမွာ လိုခ်င္သူ ကာလသားေတြက ၀ိုင္း၀ိုင္းလည ္ေနတာေပါ့၊ ဒီလို သမီးေခ်ာေလးကို ပိုိင္ဆိုင္ထားတဲ့ ကၽြန္မ အရင္က ထက္ပိုလို႔ေတာင္ သမီးေလးကို စိတ္မခ်ျဖစ္ရတာေပါ့။
တစ္ေန႔ေတာ့ ကၽြန္မ သမီးေလး အစာမစား၊ တစ္မွိဳင္မွိဳင္ တစ္ေတြေတြ ျဖစ္ေနေတာ့ အျမဲတမ္း အရိပ္လို လိုက္ၾကည့္ေနတဲ့ ကၽြန္မ ရင္မွာ ေသာကမီးေတြ ေလာင္ရပါၿပီ၊ ကံၾကမၼာ မုန္တုိင္းထန္ လာလိမ့္မယ္လုိ႔ ဘယ္သူေတြမ်ား ထင္မိမွာလဲ၊
က်န္တာကိုေနာက္ေန႔မွဖတ္ေတာ့ေနာ္။
“ညီမေလး...အစ္မကို တစ္ခုေလာက္ ကူညီပါလားဟင္၊ အစ္မသမီးေလးကို ညီမေလးဆီမွာ ေစာင့္ေရွာက္ ထားေပးပါလား၊ အစ္မွာ ကေလးေတြက မ်ားေတာ့ သူတို႔ကို တစ္ေယာက္ခ်င္း ေစာင့္ေရွာက္ ေပးဖို႔က အဆင္မေျပလို႔ပါ ညီမေလးရယ္။ ညီမေလးက ကေလးခ်စ္ တတ္ေတာ့ အကူအညီ ေတာင္းၾကည့္တာပါ။ အားလည္း နာတယ္ညီမေလးရယ္၊ကူညီေပးပါေနာ္။"ေအာ္.. ဟုတ္ကဲ့၊ ရပါတယ္အစ္မရဲ့။"
အမ်ိဳးသမီးမွ ေျပာေျပာဆိုဆုိ အထုတ္ ကေလးအား ကၽြန္မကို ေပးေလသည္။ ကၽြန္မၾကည့္ လုိက္ေတာ့အုိ ...၀၀ကစ္ကစ္နဲ႔ ခ်စ္စရာ ေကာင္းတဲ့ ကေလးေလးပါလား။ ကေလး ခ်စ္တတ္တဲ့ ကၽြန္မသူ႔ကို ျမင္ျမင္ခ်င္္း ခ်စ္မိသြားတယ္ေလ။ ဒါေၾကာင့္ အဲဒီအမ်ိဳးသမီးကို ကတိေပးလိုက္ေလသည္။
“စိတ္ခ်အစ္မ။ ဒီသမီးေလးကို ေသေသခ်ာခ်ာ ေစာင့္ေရွာက္ပါ့မယ္”
“၀မ္းသာလုိက္တာ ညီမေလးရယ္။ အစ္မလည္း မၾကာမၾကာ ညီမေလး ဆီကိုလာလည္ပါ့မယ္။”
“ညီမလည္း သမီးေလးကို ျမင္ျမင္ခ်င္း ခ်စ္မိသြားလို႔ပါ။ဘာမွ စိတ္မပူ နဲ႔ေနာ္အစ္မ၊ သူ႔ကို သမီေလး တစ္ေယာက္လုိ ေသေသခ်ာခ်ာ ေစာင့္ေရွာက္မွာပါ။”
ဒီလိုနဲ႔ သူမဘ၀ရဲ့ တစ္စိတ္တစ္ေဒသကို ဒီသမီးေလးက ေနရာ ယူလာေလသည္။ သမီးေလး ေၾကာင့္လည္း သူမဘ၀ ပိုစိုေျပလာ ခဲ့တယ္ေလ။ သူမရဲ့ မိသားစုကေတာ့ ကန္႔ကြက္တာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ အားလံုးနဲ႔ အတိုက္အခံ လုပ္ၿပီး သမီးေလးကို ေမြးစားလုိက္ေလသည္။ သမီးေလးကိုလည္း ေမစီရတနာ လုိ႔နာမည္ ေပးထားလိုက္သည္။ ေမစီေလးဟာ သူမရဲ့ အခ်ိန္ေတြ အားလံုးကို အပိုင္ သိမ္းထားေလသည္။ေမစီေလးေၾကာင့္ သူမအထီးက်န္ ဆန္ျခင္းမွ ကင္းေ၀းသြားေလသည္။ ေမစီေလးကလည္း သူမကို ေတာ္ေတာ္ခင္တြယ္သည္။ သူမကလည္း သမီးေလး ေမစီမွ ေမစီ ျဖစ္ေနခဲ့သည္။
တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ဒီကေလး နဲ႔ပဲ အခ်ိန္ကုန္ ေနေတာ့ သူမမိသားစုရဲ့ ျငိဳျငင္ျခင္းနဲ႔ ပတ္၀န္းက်င္ရဲ့ ေ၀ဖန္ျခင္းကို သူမခံရေလသည္။ သူမကုိ ကေလးရူးေလး ရူးေနတာတဲ့။ပတ္၀န္းက်င္က ဘယ္လုိ ေ၀ဖန္ ေနပါေစ။ သူမဂရုမစိုက္ခဲ့။ ႏွလံုးသားထဲက စီးဆင္းလာတဲ့ ေမတၱာေတြကို သူတို႔မွ မသိတာ ပဲေလ၊သူတို႔မွာ ခ်စ္တတ္္တဲ့ ႏွလံုးသားမွ မရွိတာပဲေလ။ဒါကိုသူမနားလည္ေပးရတာေပါ့။
သမီးေလး ေမစီကလည္း ကၽြန္မကုိ ခ်စ္၊ ကၽြန္မကလည္း သမီးေလးကို ခ်စ္ဆိုေတာ့ လူေတြရ့ဲ မနာလုိမွဳကို ခံရတယ္ေလ။ သမီးေလးက အင္မတန္ သိတတ္၊အလုိက္ အထိုက္ ကလည္း သိဆိုေတာ့ ကၽြန္မအသဲ တုန္ရတာေပါ့ရွင္။
သမီးကလည္း အိပ္ရင္ ကၽြန္မနဲ႔ပဲ အိပ္တာေလ။ မနက္ဆိုရင္ ကၽြန္မအလုပ္ သြားဖုိ႔ သမီးေလးက အျမဲႏိုးေပးရတယ္။ကၽြန္မကလည္း သမီးေလးႏုိးမွ အိပ္ရာက ထတာေလ။ တစ္ခါတစ္ခါ ႏုိးေနေပမယ့္ သမီးေလးကို စခ်င္ေနာက္ခ်င ္ေနေတာ့ အိပ္ရာမထေသးပဲ သမီးေလး အႏုိးကို ေစာင့္ေနတာ။အခ်ိန္တန္ၿပီ ဆိုရင္ သမီးေလးလာ ႏုိးပါၿပီ၊ သူမအိပ္ရာက မထမခ်င္းကို ႏုိးေနေတာ့တာ။ အသံကုန္ ေအာ္ၿပီး ေႏွာင့္ယွက္ ေတာ့တာပဲ။ ခ်စ္စရာ အလြန္ေကာင္းၿပီး အျပစ္ကင္းတဲ့ သမီးေလးေၾကာင့္ သူမအိပ္ရာကထရပါၿပီ။
အလုပ္ သြားဖုိ႔ ျပင္ဆင္ေတာ့လည္း ကၽြန္မအနားမွာ ထုိင္ေစာင့္ ေနတာေလ။ ၿပီးရင္ အိမ္ေပါက္၀ ေရာက္တဲ့ အထိ လုိက္ပို႔ေပး ၿပီးတာနဲ႔ ကေလးသဘာ၀ သူ႔ဟာသူ ေဆာ့ေနေတာ့ တာေပါ့။ အလုပ္က ျပန္လာခါ နီးၿပီဆုိရင္လည္း အိပ္ေပါက္၀မွာ ထိုင္ေစာင့္ေနၿပီး ကၽြန္မကုိ ေတြ႔တာနဲ႔ ေျပးလႊား ခုန္ေပါက္ၿပီး ရင္ခြင္ထဲကို တိုး၀င္လုိ႔ ခၽြဲႏြဲ႕ေနေတာ့တာေပါ့။
ကၽြန္မ အလုပ္မသြားခင္ ဆိုရင္ သမီးေလးကို ေမေမတုိ႔နဲ႔ အပ္ထားရတာေလ။ ကၽြန္မမရွိရင္ ေမေမတုိ႔ စကားကို သမီးေလး ေမစီ နားေထာင္ ရတာေပါ့။ အေမက စည္းကမ္း အရမ္းရွိတာ။ သူဆုိးလို႔ မရဘူးေလ၊ သူ႔အတြက္ ဒုတ္ေတာင္မွ သီးသန္႔ ထားတာေလ၊ကၽြန္မမရွိရင္ သမီးေလး ေမစီက မီးကို ေသေနတာပဲ။ ကၽြန္မျပန္လာ ၿပီဆုိရင္ေတာ့ ဆုိးေတာ့တာပဲ၊သူက ဘယ္သူ႔ကိုမွ လူလို႔မထင္ေတာ့ဘူး၊
ကၽြန္မကလည္း ျပန္လာရင္ သမီးေလးကို တစ္ခုခ်င္း ေမးတယ္၊ မာမီ့သမီးေလး ကိုဘယ္သူက အႏုိင္က်င့္လည္းေပါ့။ ကၽြန္မေမး သမွ်ကိုလည္းသူကျပန္ေျဖၿပီးကၽြန္မကုိ ျပန္တုိင္တာေပါ့။ အဲလို အရြယ္နဲ႔ မလိုက္ေအာင္ သိတတ္လြန္းေတာ့လည္း ရွိသမွ် အခ်စ္ေတြကို စုပံုခဲ့ ရတာေလ။ ကၽြန္မရဲ့ အစ္မက ဆုိရင္ ဟဲ့.. နင့္သမီး ကေလ နင္မရွိရင္ ငါတုိ႔ စကားတစ္ခြန္း ထဲပဲသိလား၊ မီးကို ေသေနတာပဲ ၊နင္ရွိရင္ အဲဒီကေလး အရမ္း လူပါး၀တယ္။ အျမင္ကတ္ဖို႔ ေကာင္းတယ္ ဆုိၿပီး အျမဲေျပာတယ္ေလ။
ကၽြန္မသမီးေမစီ ကလည္း သူတု႔ိေျပာ သလိုမ်ိဳးပါပဲ၊ ကၽြန္မျပန္လာရင္ နင္းေပးရတာနဲ႔၊ႏွိပ္ေပးရတာနဲ႔၊ သူတို႔ မနာလို ခ်င္စရာလည္း ေကာင္းေနတာကိုး။အင္မတန္ ခၽြဲတတ္တာေလ၊
ကၽြန္မကေလ အလုပ္မွာ ဘယ္ေလာက္ပဲ ပင္ပန္းပင္ပန္း၊ ဘယ္ေလာက္ပဲ STRESS မ်ားမ်ား အိပ္ျပန္ ေရာက္လုိ႔ သမီးေလးရဲ့ မ်က္ႏွာမ်ား ျမင္လုိက္ရရင္ ကိုအိုေအစစ္ ကမၻာထဲ ေရာက္သြားသလိုပဲ၊ ရွိသမွ် အေမာေတြ ေျပသြားတာ၊ ကၽြန္မ ရွာသမွ် ကၽြန္မမိဘနဲ႔ ကၽြန္မရဲ့ ခ်စ္စရာ ေကာင္းတဲ့ သမီးေလး ေမစီအတြက္ပဲေလ။ သမီးေလးရဲ့ အရြယ္နဲ႔ မလုိက္ေအာင္ သိတတ္မွဳနဲ႔၊ ခ်စ္စရာ အျပဳအမူ ေတြေၾကာင့္ မိသားစုေတြရဲ့ အေရးေပးမွဳ႕ ကိုရရွိ ေနၿပီေလ။အခုဆုိရင္ကၽြန္မ မိသားစုကလည္း သမီးေလးမွသမီးေလးျဖစ္ေနၿပီ။
ဒီလုိနဲ႔ ကၽြန္မ သမီးေလး အရြယ္ေရာက္လို႔ ႀကီးျပင္းခဲ့ပါၿပီ၊ ကၽြန္မသမီးေလးက ခ်စ္စရာ ေကာင္းေတာ့ ေဘးမွာ လိုခ်င္သူ ကာလသားေတြက ၀ိုင္း၀ိုင္းလည ္ေနတာေပါ့၊ ဒီလို သမီးေခ်ာေလးကို ပိုိင္ဆိုင္ထားတဲ့ ကၽြန္မ အရင္က ထက္ပိုလို႔ေတာင္ သမီးေလးကို စိတ္မခ်ျဖစ္ရတာေပါ့။
တစ္ေန႔ေတာ့ ကၽြန္မ သမီးေလး အစာမစား၊ တစ္မွိဳင္မွိဳင္ တစ္ေတြေတြ ျဖစ္ေနေတာ့ အျမဲတမ္း အရိပ္လို လိုက္ၾကည့္ေနတဲ့ ကၽြန္မ ရင္မွာ ေသာကမီးေတြ ေလာင္ရပါၿပီ၊ ကံၾကမၼာ မုန္တုိင္းထန္ လာလိမ့္မယ္လုိ႔ ဘယ္သူေတြမ်ား ထင္မိမွာလဲ၊
က်န္တာကိုေနာက္ေန႔မွဖတ္ေတာ့ေနာ္။
အယ္..ဘယ္တုန္းက ကေလးေလးကိုေမြးစားလိုက္တာတုန္းေနာ္.
ReplyDeleteတီတီလဲ မသိရပါလား ... း)
4 Nov 08, 20:59
ReplyDeleteုုkom: ဖတ္သြားပါသည္။ ဆက္ရန္ ကိုေမွ်ာ္ေနပါသည္.
ေၾသာ္ မက္မက္က သမီးေလးေတာင္ရေနျပီလား :P
ReplyDeleteဖတ္လုိ႕ေကာင္းမွ ဆက္ရန္တဲ့ .... လုပ္ပီ
ငါ့သမီးေလးဘယ္တုန္းက ကေလးတုိးလုိ႔တြဲေလာင္း ျဖစ္သြားရတာလဲ
ReplyDeleteမက္မက္ေရ သမီးေလးနဲ႔ဆိုပါလား...
ReplyDeleteေအာက္ပိုင္းေရာက္ေတာ့မွေမွ်ာ္ဆိုတာၾကီးကေတာ္ေတာ္ခံရခက္သား နားလည္သြားျပီ..
ဆက္ေမွ်ာ္ေနမယ္ေနာ္
အားေပးဖို႔အသင့္.. :D
လုပ္ၿပီ မက္မက္တုိ႕ကေတာ့ တကတဲ
ReplyDeleteသမီးေလး ဘယ္ေရာက္သြားၿပီလဲ
ဆက္အုံး ဆက္အုံး
ဇန္႕ငင္ ဇန္႕ငင္ မလုပ္နဲ႕
ငရဲႀကီးတတ္တယ္ေနာ္
ဦးရီးေတာ္ အုရင္မူး
ဘယ္ တူမွမတိ ေပမယ္႔ တီတီ ကသိေပါ႔...ကဲေျပာ ဘာေရာင္ေလး လည္း။အေမႊး ကေရာစုတ္ဖြားေလးလား။
ReplyDeleteတို လား ရွည္လား အၿမီွး ကိုျပာတာေနာ႔..ဟီး..
အင္းေနာ္ သမီးေလးက ခ်စ္စရာေလး၊ နာမည္ေလးက ဘာတဲ့.... ဒရင္းေမစီ တဲ့လား လွတယ္ဗ်၊ အေဟး......
ReplyDeleteအန္...
ReplyDeleteစကားမပီတဲံ့ ကေလးမေလးက ခေလးေမြးစားလုိက္ သလား
ဖတ္လို႔ေကာင္းေနတံုး --ဘာလို႔ရပ္သြားတာလဲကြယ္---
ReplyDeleteမက္မက္ေရ---ဆက္ရန္ေမွ်ာ္ေနမယ္ေနာ္--
ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႔ပါေစ--
တခုခုေတာ့ လာေတာ့မယ္
ReplyDeleteဟိုက္... ဒီလိုလဲ ၿဖစ္တာပဲလား....:D
ReplyDelete