အနိစၥေခၚမျမဲျခင္းတရား

လူတေယာက္ ေသျပီးရင္ ေနာက္ဘ၀ ဆုိတာရွိတယ္လို႔ ယံုၾကည္လွ်င္ ကမၼနိယာမ သေဘာတရားအရ သူျပဳခဲ့တဲ့ ကုသိုလ္ကံ၊ အကုသိုလ္ကံ အားေလ်ာ္စြာ ေနာက္ဘ၀မွာ ဘ၀ခ်မ္းသာျခင္း ဘ၀ဆင္းရဲျခင္းကို ခံစား ရမွာပါပဲ။ မႏုႆတၱ ဘာေ၀ါ ဒုလႅေဘာ ဆုိတာ လူအျဖစ္နဲ႔ ေမြးလာဖို႔ မလြယ္ကူဘူး။ ဒီလုိရရွိလာတဲ့ လူ႔ဘ၀ ဟာလည္း မျမဲျခင္း တရားေတြ အရ လံုး၀ မျမဲပါဘူး။

ဘ၀တစ္ခုထဲမွာပဲ စကၠန႔္တိုင္းမွာ မေရတြက္ ႏုိင္ေလာက္ေအာင္ မ်ားျပားလွတဲ့ ေမြးမွဳ၊ ေသမွဳေတြနဲ႔ ႀကံဳႀကိဳက္ ရပါတယ္။ ေသတယ္ဆိုတာ ကိုယ္ လို႔ေခၚတဲ့ ရုပ္ခႏၶာရဲ့ ရွင္သန္မွဳ ဇီ၀ိတိေျႏၵ ခ်ဳပ္ပ်က္သြားေတာ့ နာမ္ျဖစ္တဲ့ စိတ္အစဥ္ကို မေထာက္ပံႏုိင္ေတာ့ဘူး။ ရုပ္ခႏၶာ ေသျပီဆိုတာနဲ႔ ဆက္ျပီး အသက္ရွင္လုိတဲ့ တပ္ျငိမွဳ တဏွာက ေနာက္ခႏၶာ အသစ္တစ္ခုမွာ ကပ္ျငိျပီး ဘ၀သစ္တစ္ခုကို ထူေထာင္ဖုိ႔ ဆက္လက္ ျဖစ္ေပၚသြားျခင္းပါပဲ။ အဲဒီမွာ ပ႗ိသေႏၶစိတ္ အျဖစ္ ဆက္လက္ျဖစ္ေပၚ သြားတာျဖစ္ပါတယ္။ ပ႗ိသေႏၶဆုိတဲ့ ဇာတိတစ္ခု ျဖစ္ေပၚလာတာပါ။

ဟုိဘက္က ေသသူသည ္ဒီဘက္မွာ ပ႗ိသေႏၶလာတည္တဲ့ ဘ၀သစ္က လူဟာ ျပန္လည္ေမြးဖြားရျခင္း ဇာတိ တဖန္ ျဖစ္တည္ရျခင္း အေၾကာင္းတရား ဆုိတာကို ျမတ္စြာဘုရားက အ၀ိဇၨာေၾကာင့္ တဏွာျဖစ္ လာရတယ္လုိ႔ ေဟာၾကားေတာ္ မူခဲ့ပါတယ္။ ဘယ္ေတာ့မွ ေျပေပ်ာက္ႏိုင္ျခင္း၊ ေရာင့္ရဲလြယ္ျခင္း မရွိတဲ့ ေလာဘတဏွာဟာ ဘ၀တစ္ဖန္ ျပန္လည္ ေမြးဖြား ရျခင္းရဲ့ အေၾကာင္းပဲတဲ့။ ဒါေၾကာင့္ အဲဒီဘယ္အခါမွ ေက်နပ္ေရာင့္ရဲျခင္း မရွိတဲ့ တဏွာကုိ သတ္ႏိုင္မွသာ ဘ၀သံသရာၾကီးလည္း ျပတ္သြားႏုိင္တယ္လု႔ိ ေဟာၾကားေတာ္ မူပါတယ္။

ဗုဒၶဘာသာ ၀င္ေတြတုိင္းရဲ့ စိတ္ထဲမွာ ေမြးျပီး အုိျခင္း နာျခင္း ေသျခင္း ဆင္းရဲျခင္း ေတြကိုမလဲြမေသြ ရင္ဆိုင္ေတြ႔ ၾကံဳၾကရမယ္လုိ႔ သိျမင္နားလည္ထားၾကပါတယ္။ လူသားတုိင္း၊ သတၱ၀ါတုိင္း ေမြးဖြားလာကတည္းက ေသဒဏ္က်ခံ ထားျပီး အသိအမွတ္ျပဳ လက္မွတ္ ပါလာၾကတာႀကီးပါပဲ။ ဒီလုိဆင္ခ်င္တံု တရားနဲ႔အညီ ကိုယ့္အေသ ကိုယ္ျမင္ထားၾကရင္ ဘ၀ကို ခင္တြယ္တာတဲ့ တဏွာဥပါဒါန္ေတြလည္း ကင္းရွင္သြားႏုိင္ပါတယ္။ စြဲလမ္းစိတ္တဏွာနဲ႔ေသရင္ သံသရာမွာ တဖန္က်င္လည္ ေနၾကရဦးမွာပါ။ ဘ၀တဏွာနဲ႔ ဘ၀အေပၚ စြဲလန္းတဲ့ဥပါဒါန္ေတြ ရွိေနသမွ် ကာလပတ္လံုး ဇာတိတစ္ဖန္ ျပန္၍ျဖစ္ျခင္း၊ ပ်က္ျခင္းေတြ လည္းရွိေနဦးမွာပဲ။

မေသခင္မွာ လူေတြဟာ ဘယ္ေလာက္ပဲ ကုသိုလ္ေကာင္းမွဳေတြလုပ္လုပ္၊ ဘယ္ေလာက္ပဲ အကုသိုလ္ေတြပဲ ျဖစ္ေနျဖစ္ေန ေသတဲ့အခ်ိန္မွာ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ စိတ္ကေလးကသာ အေရးႀကီးပါတယ္။ေသေတာ့မယ့္ ဆဲဆဲမွာ ေကာင္းရာကို စိတ္စဲြျပီး ဇီ၀ိန္ခ်ဳပ္ရင္ ေကာင္းမြန္ရာ ဘ၀ကိုေရာက္ရွိၾကျပီး၊ မေကာင္းတဲ့ နိမိတ္ကုိစြဲထင္ျပီး ေသရင္ မေကာင္းတဲ့ အပၸါယ္ကိုေရာက္ရွိ ၾကတာဇာတ္ထုတ္ ေတြထဲမွာလည္းရွိပါတယ္။ ဒါကုိစြဲလမ္းမွဳ လုိ႔လည္းေခၚပါေသးတယ္။ တကယ္ေတာ့ ေသျခင္းတရားကို မည္သူမွ ႀကိဳတင္ သိႏုိင္ျခင္းမရွိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္ ၂၅၀၀ေလာက္တုန္းက အေနာက္တုိင္းမွာ ပညာရွိ တစ္ဦးကေတာ့ သူေသမွာကို ႀကိဳသိေန ပါတယ္ ။ ေသခါနီးမွာလည္း မမွိတ္မသုန္နဲ႔ တည္တည္ ျငိမ္ျငိမ္ေလး ေသဆံုးသြားခဲ့ပါတယ္။ သူကေတာ့

ဂရိႏိုင္ငံ၊ ေအသင္ျမိဳ႕က ပညာရိွႀကီး ေဆာ့ခရတၱိဆိုတာ လူတုိင္းသိၾကမွာပါ။ ပညာရွိႀကီး ေဆာ့ခရတၱိဟာ လူသာမာန္တုိ႔၌ ရွိခဲလွတဲ့ သိကၡာ သမာဓိနဲ႔ ျပည့္စံုသည္ သာမက မိမိ၏ ကၠျႏၵိယသံ၀ရ သီလကို လည္းလြန္စြာ ေစာင့္ထိန္း ႏိုင္သူျဖစ္ပါတယ္။ လုိဘနည္းျခင္း၊ သည္းခံျခင္း၊ နဲ႔ဇြဲေကာင္းျခင္း အရာ၌ ေဆာ့ခရတၱိကို ယွဥ္ႏိုင္တဲ့သူ မရွိလို႔လည္း စာမွာဆုိထားပါတယ္။ သူကသစၥာတရားနဲ႔ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာ တရားေတြကုိ ျမတ္ႏိုးတတ္ သူေတြျဖစ္ေအာင္ လွဳံေဆာ္ခဲ့ပါတယ္။ လြဲမွားေနတဲ့ အယူေဟာင္းေတြကို ဆန္႔က်င္ျပီး ေလာကသစၥာတရား ေတြကုိလူေတြ လက္ခံလာေအာင္ ၊ျမင္လာေအာင္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့တာပါ၊

ဒါကို မသူေတာ္ေတြ ၾကီးစိုးေနတဲ့ ေအသင္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းထဲက မနာလို မရွဳဆိမ့္ သူေတြက သူ႔ကိုအျပစ္ ျမင္ၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔ကို လူငယ္လူရြယ္ေတြကို ဖ်က္ဆီးတယ္၊ ဂရိနတ္ဘုရားေတြကုိ လည္းမကုိးကြယ္ဘူး၊ ဘာသာကိုဖ်က္တယ္၊ ေရွးထံုးတမ္းစဥ္လာ ေတြကုိလည္း မလုိက္နာဘူး ဆိုျပီး ရံုးတင္ တရားစြဲၾကတာေပါ့။ သူေဟာတဲ့ တရားေတြက မွားေနေၾကာင္း၊ ၀န္ခံခုိင္းတယ္၊ ၀န္မခံရင္ ေသဒဏ္ေပးမယ္ ဆုိျပီး စီရင္ခ်က္ ခ်လိုက္ပါတယ္။ အဲဒီမွာ ေဆာ့ခရတၱိပညာရွိႀကီးက တရားသူၾကီးေတြကို ေျပာလုိက္တဲ့ ေနာက္ဆံုး စကားက အခုထိကုိ ဥဒါန္းတြင္ေနပါတယ္။

ငါ့အားအဆံုး စီရင္ေသာ လူအေပါင္းတုိ႔ ငါသည္သင္တုိ႔အဖို႔ ေစသနာျဖင့္ နိမိတ္ဖတ္ခဲ့ပါဦးမည္၊ ယခုငါသည္ ေသရခါနီးေနၿပီ၊ လူသည္ေသခါနီးအခ်ိန္တြင္ အနာဂတ္ကုိ ႀကိဳတင္သိျမင္ႏိုင္ေသာ အစြမ္းသတၱိထူးကို ရတတ္ပါသည္၊ ဒါေၾကာင့္ ငါ့အားသတ္ျဖတ္ ၾကကုန္ေသာ သင္တုိ႔အတြက္ အနာဂတံသကို ငါႀကိဳ၍ ေျပာဆုိခဲ့မည္၊ သင္တုိ႔ငါ့အေပၚ၌ ခ်မွတ္ေသာ အျပစ္ဒဏ္ထက္ ပို၍ႀကီးမား ေလးလံေသာ အျပစ္ဒဏ္တုိ႔သည္ ငါကြယ္လြန္သည္ႏွင့္ ခ်က္ခ်င္း သင္တုိ႔ထံသို႔လည္း ေရာက္ရွိလာပါလိမ့္မည္၊ ယုတ္ညံေသာ သင္တုိ႔ဘ၀ကို ျမင့္ျမတ္ေသာ သူအျဖစ္သုိ႔ ေရာက္ရွိေအာင္ ေျပာဆုိဆံုးမေသာလူကို သတ္ျဖတ္ျခင္းအားျဖင့္ ထုိလူအား တားဆီးပိတ္ပင္ႏုိင္သည္ ဟုထင္လွ်င္ သင္တုိ႔မွားၾကပါလိမ့္မယ္။ သတ္ျဖတ္ျခင္း အမွဳကိုျပဳေသာ ထုိနည္းသည္ ဂုဏ္သိကၡာကို ျဖစ္ေစေသာ နည္းလည္းမဟုတ္၊ ျဖစ္ေကာင္းေသာ နည္းလမ္းမဟုတ္၊ သင္တုိ႔အဖို႔ အလြယ္ဆံုး လည္းျဖစ္၍ သင္တုိ႔ကိုယ္တုိင္ မိမိကုိယ္ကို ေကာင္းမြန္ေအာင္ ျပဳျပင္ျခင္း နည္းသာ အျမတ္ဆံုး ျဖစ္ေတာ့သည္တဲ့။

အဲလိုေျပာဆုိျပီး အဆံုးစီရင္ ဖုိ႔အတြက္ ပါးကြက္သားေတြ လာေပးတဲ့ အဆိပ္ခြက္ကို ယူလိုက္တယ္။ သူ႔တပည့္ေတြက အနီးမွာ ၀ိုင္းရံေနတာေပါ့။တပည့္ေတြက အဆိပ္ခြက္ကုိ သြန္ပစ္လုိက္ျပီး ထြက္ေျပးဖုိ႔ အႀကံေပးၾကပါတယ္။ လြတ္ေျမာက္ႏိုင္တဲ့ အေျခအေနမွာလည္း ရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒါကိုသူက လက္မခံခဲ့ဘူး။ ဒါနဲ႔အဆိပ္ခြက္ကို လက္မွာကိုင္ရင္း ေနာက္ဆံုး ေသခါနီးမွာ သူ႔တပည့္ေတြကို ေျပာဆုိဆံုးမ သြားပါေသးတယ္။

တပည့္တုိ႔ ေကာင္းမွဳဆုိးမွဳကို စိစစ္ေ၀ဖန္ျခင္းမရွိပဲနွင့္ အသက္ရွင္လွ်က္ ေနထိုင္တဲ့ ဘ၀မ်ိဳးဟာ ေနထုိက္တဲ့ ဘ၀မ်ိဳးမဟုတ္ဘူး၊ မသူေတာ္ အက်င့္ကို က်င့္ေနၾကတဲ့ ထုိသူတုိ႔ ေျပာဆုိေနသည့္ စကားမ်ိဳးကို ငါေျပာဆုိျပီး အသက္ရွင္ ေနရျခင္းထက္ သူေတာ္ေကာင္း အက်င့္ကို က်င့္ျပီး ငါေျပာဆုိေနက် စကားေတြကို ေျပာဆုိရင္း ေသသြားရသည္ကိုသာ ငါပို၍ အလုိရွိတယ္။ ဤေလာက၌ ေသျခင္းတရားကို ေရွာင္ရန္ကား မခက္ပါ။ သို႔ေသာ္ အကုသိုလ္ ဒုစရိုက္တရားမ်ားကို ေရွာင္ရွားရန္ကား အဆတစ္ရာမက ပို၍ခက္ခဲလွေၾကာင္း သင္တပည့္တုိ႔ မွတ္ရစ္ၾကပါေလ။ သူေတာ္ေကာင္း တရားမ်ားကို စြဲျမဲစြာက်င့္ သံုးေဆာက္တည္ထား သူတစ္ဦးအဖုိ႔ ယခုဘ၀မွာ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ေနာင္သံသရာ မွာေသာ္လည္းေကာင္း အကုသိုလ္သည္ ျဖစ္ဖြယ္မရွိၿပီတဲ့။

ဒါေတြက ေဆာ့ခရတၱိ ေသခါနီး ေနာက္ဆံုး အမွာစကားေလးျဖစ္ပါတယ္။ ဒီစကားရဲ့ အဆံုးမွာေတာ့ သူဟာ အဆိပ္ခြက္ရည္ကို ေသာက္မ်ိဳျပီး ဘ၀နိဂံုး ခ်ဳပ္ခဲ့ရပါတယ္။ ေဆာ့ခရတၱိပညာရွိလိုပဲ အီတလီျပည္သား ဂ်ီယိုဒါႏိုဘရုႏို ဆုိသူပညာရွင္ တစ္ပါးဟာလည္း လက္၀ါးကပ္တုိင္ေပၚမွာ မီးရွိဳ႕အသတ္ခံရျပီး သူ႔ယံုၾကည္ခ်က္ကုိ မစြန္႔ပဲ သူ႔အသက္ကို သာစြန္႔ျပီး အမွန္တရားကို သက္ေသျပခဲ့ဖူးပါတယ္။ တကယ္လုိ႔သာ သူဟာေသရမွာ ေၾကာက္လို႔ သူယံုၾကည္ခ်က္နဲ႔ သစၥာ၀ါဒီကို စြန္႔ၿပီးထြက္ေျပးခဲ့တယ္ဆုိရင္ အခုဒီ လူ႔သမုိင္းမွာ သူနာမည္ဟာ ကမၼည္းတင္ရစ္ေတာ့မွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူးေနာ္။ သူရဲ့ေသျခင္းဟာ လူတုိင္းရဲ့ ေသျခင္းနဲ႔မျခားနားပါဘူး၊ ဘယ္သူပဲျဖစ္ျဖစ္ ေသရမွာပါပဲေလ။ ေဆာ့ခရတၱိရဲ့ ေသျခင္းကိုေတာ့ လူေတြက ျမတ္ေသာေသျခင္းလို႔ လက္ခံၾကတယ္။ဒါေၾကာင့္ သူ႔ကိုရုပ္ထုႀကီး ထုလုပ္ျပီး လူေတြက အျမတ္တႏိုး ရွိေနၾကေသး တုန္းပဲေလ။

ေသျခင္းကို ေျပာတာနဲ႔ ေဆာ့ခရတၱိ ပညာရွိအေၾကာင္း ကိုေရာက္သြားတယ္၊ ဟဲ...ဟဲ..တကယ္ေတာ့ ဦးအိမ္ နဲ႔ Dream angle တုိ႕က TAGထားတာ ၾကာပါျပီ။ မအားေသးတာက တေၾကာင္းနဲ႔ ပ်င္းေနတာက တေၾကာင္းေၾကာင့္ အခုလို အေၾကာင္းေၾကာင္း ေတြေၾကာင့္ ေႏွာင့္ေႏွးသြားရတာပါ။ ေနာက္က်တဲ့ အတြက္လည္း ခြင့္လြတ္ေနာ္။ ဟီး....ဟီး.. :P :P အမွန္က ဒီမေသခင္ ၁၀ရက္ဆိုတဲ့TAGပို႔စ္ ကို တီတီတန္႔တန္႔ နဲ႔ ဦးမုိးၾကယ္တို႔ တက္ဂ္တုန္းက ေပါက္စနသမီးေလးရ့ဲအိမ္မက္ ဆုိျပီးေရးေပး ခဲ့ျပီးပါျပီ။ ဒါေပမယ့္ ခင္မင္မွဳ႕ကို ေရွ႕တန္းတင္ထားတဲ့ မက္မက္ အတြက္ကေတာ့ ထပ္တက္ခံ ရေတာ့လည္း ေနာက္ပံုစံတစ္မ်ိဳးနဲ႔ ထပ္ေရးေပး လုိက္တာပါေနာ္။ ဒီေလာက္နဲ႔ ေက်နပ္ေပးပါလုိ႔ေနာ္..အေၾကြးေလး ေၾကေတာ့မလား မွတ္တယ္၊ ဟင့္ဟင့္ ဦးဘီလိန္ နဲ႔ ဦးသံလြင္ဟီရိုး တုိ႔ရဲ့ တက္ဂ္အေၾကြး တစ္ခုက်န္ေနေသးတယ္။ :( ေမ့ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ တာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူးေနာ္၊ သတိရပါတယ္။ မၾကာမီ..လာမည္..ေမွ်ာ္..ေနာ္.. :P :P လုိအပ္သည့္ အခ်က္အလက္ မ်ားကို ဆရာ ဦးဆန္းလြင္၏ စာအုပ္မွ မွီျငမ္းပါသည္။