အခ်စ္=?

အခ်စ္..အခ်စ္..အခ်စ္..အခ်စ္...တကယ္ေတာ့ အခ်စ္ဆုိတာ ဟာဘာလဲ..... အခ်စ္ဆုိသည္မွာ ဘာလဲ....အိပ္မက္ဆိုတဲ့ ေကာင္မေလး အူေၾကာင္ေၾကာင္ ႏိုင္စြာနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ေလးကို စဥ္းစားလိုက္ ရပါတယ္။

အခ်စ္ဆိုသည္မွာ...
အခ်စ္ဆိုသည္မွာ...
အခ်စ္ဆိုသည္မွာ...
အခ်စ္ဆိုသည္မွာ...
အခ်စ္ဆိုသည္မွာ...

ငါကိုယ္တိုင္ အခ်စ္ဟာ ဘာလဲ မသိေတာ့ပါ။ တခါတေလမွာ အခ်စ္ဆိုတဲ့ အရာနဲ႔ ဆံုစည္း လိုက္ခ်င္လည္း ....တခါတေလေတာ့ အခ်စ္နဲ႔ ေ၀းခ်င္တယ္။

အခ်စ္ဆုိတာကို ျမန္မာႏိုင္ငံက လူေတြသာမက ကမၻာမွာ ရွိရွိသမွ်ေသာ သူေတြက အဓိပၸာယ္ မ်ိဳးစံုနဲ႔ ဖြင့္ဆုိခဲ့ ၾကပါတယ္။လူတိုင္းလူ တိုင္းဟာလည္း ကိုယ္အားသန္ရာ အေတြးေတြနဲ႔ အမ်ိဳးမ်ိဳး ဖြဲ႔ဆုိၾကပါတယ္။ အခ်စ္ဆိုတာကို ကဗ်ာဆရာက ကဗ်ာေလးေတြနဲ႔ ဖြဲ႕ဆိုၾကသလို၊ ဒႆန ဆရာေတြကလည္း ဒႆနေလး ေတြနဲ႔ဖြဲ႕ ဆိုၾကပါတယ္။ တရားေဟာ ဆရာေတြကလည္း ဓမၼေလးေတြနဲ႔ ဖြဲ႕ဆိုၾကျပန္ေရာ၊ စသျဖင့္ေပါ့ေလ။ အမ်ိဳးမ်ိဳးေပါ့။ တကယ္ေတာ့ အခ်စ္ဆုိတာ လူသားေတြရဲ့ ႏွလံုးသားကို ေ၀ဒနာတုိ႔ျဖင့္ ရွင္သန္ေန ေစတာပါ။ ဒါကမက္မက္ နားလည္သေလာက္ပါ။ နဲနဲခ်စ္ရင္ နဲနဲပဲ ေ၀ဒနာ ခံစားရမယ္။ အမ်ားႀကီးခ်စ္ရင္ အမ်ားႀကီး ခံစားရမယ္။

ဒါဆိုရင္ ေ၀ဒနာတို႔ျဖင့္ ႏွလံုးသားကို ရွင္သန္ေစေသာ အရာကို အခ်စ္ဟု ေခၚသည္လို႔ အဓိပၸာယ္ သတ္မွတ္လို႔ ရသြားျပန္တယ္ေနာ္။ေန႔တစ္ေန႔ကို ေပါ့ပါးလန္းဆန္းစြာ ႏိုးထေစခဲ့ၿပီး ေ၀ဒနာတို႔ျဖင့္ ရွင္သန္မႈ ေပးေသာ အရာကို အခ်စ္ဟုေခၚသည္။ ေမတၱာ၊ ကရုဏာ၊ ေစသနာ၊ မုဒိတာ စတာေတြက ၅၂၈ ကိုႏြယ္ျပီး၊ သမီးရည္းစား အခ်စ္ၾကေတာ့ ၁၅၀၀ လို႔ေခၚတဲ့ တဏွာဘက္ကို ကူးသြားေတာ့ လူေတြကို ေ၀ဒနာေတြနဲ႔ ပူေလာင္ေစ ျပန္တယ္ေနာ္။ ေတြးေတာ ရင္းနဲ႔ေတာင္ အင္မတန္ စိတ္မွာ ပူေလာင္ရပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ အခ်စ္ဆိုတာကို ဘယ္သူမွ ေရေရရာရာ တိတိက်က် မသိၾကပါဘူး။ အခ်စ္ဆိုတာ ဘာလဲသိၾကရင္ အေျဖေတြ ဟာလည္းဒီလုိ အမ်ားႀကီး ထြက္လာစရာ မရွိဘူးေလ။အခ်စ္ဆုိတာ ဘာလဲ သူတို႔ကိုယ္ တိုင္ေတာင္ မသိၾက ပါဘူးေနာ္။ ဒါေၾကာင့္ မက္မက္လည္း မသိပါဘူး။ လူတိုင္းမွာ ခ်စ္တတ္တဲ့ စိတ္ကေလး ေတြေတာ့ ရွိၾကတာပဲ။ လူေတြမေျပာနဲ႔ တိရိစာၦန္ ေတြေတာင္ ခ်စ္တတ္ၾကပါတယ္။ ခ်စ္တတ္တာ ေတာ့သိတယ္။ဟုတ္ၿပီ၊ ဘာေၾကာင့္ ခ်စ္တာလဲ၊ အေၾကာင္း တရားေတာ့ ရွိရမယ္ေနာ္။ ဥပမာ မုန္႔ဟင္းခါးကို ခ်စ္လုိ႔ စားတာလား၊ ၾကိဳက္လို႔စား တာလား။ ဟဲဟဲ...ႀကိဳက္လို႔စား တာေပါ့လို႔ အားလံုးက တစ္ညီတညြတ္ ထဲေျဖမွာ က်ိန္းေသပါတယ္။ဒါဆုိရင္ စဥ္းစားၾကည့္လုိက္ေပါ့။ ၾကိဳက္တယ္ဆိုတာ ပိုင္ဆုိင္မႈ သေဘာ သက္ေရာက္ သြားျပီေနာ္။ အခ်စ္ဆိုတဲ့ အဓိပၸာယ္ က်ေတာ့ ဆန္႔က်င္ဘက္ ျဖစ္သြားျပန္ေရာ။

ဘ၀ဒႆန စာေရးဆရာ ရဲ့ ကဗ်ာေလးကို ဖတ္ရေတာ့ အလွနဲ႔အခ်စ္ ဟာဒြန္တြဲေနတယ္ ဆုိတာ သိလုိက္ရတယ္။ ဘ၀ဒႆန စာေရးဆရာ ကာလီဂ်ီဗရန္း(1883-1931)က

"သဘာ၀တြင္ အလွသည္ အဓိက
အလွ ဟူရာတြင္လည္း...
အလွ၌ အခ်စ္စစ္သည္ တည္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္၏။
အလွတြင္ တည္ေသာ အခ်စ္ကို ေတြ႔ရျခင္းသည္
ဘ၀၏ ျပင္းစြာေသာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ပင္" ျဖစ္သည္ဟု စပ္ဆိုထားပါတယ္။


ဒါဆိုရင္ လွတယ္ဆုိတာ လူတေယာက္ရဲ့ စိတ္ကို စဲြေဆာင္ႏိုင္ေသာ အရာကို ေခၚတာပါ။ သူအေပၚ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ အခ်စ္ဟာ ေပးကမ္းရန္ သာျဖစ္ျပီး ရယူပိုင္ဆိုင္ဖို႔ မဟုတ္ပါဘူး။ ဥပမာ မိန္းမလွ တေယာက္ကို ေတြ႔ရင္ သင့္ႏွလံုးသားက အဲဒီအလွကို လြမ္းမုိးဖို႔ ဆဲြယူပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီအခါ သင့္ကိုယ္မွာ ေၾကကြဲျခင္း ေ၀ဒနာနဲ႔ ေပ်ာ္႐ႊင္ျခင္း ေ၀ဒနာ တို႔ေပါင္းစပ္ မိသြားၾကတယ္။ ဒီလုိေပါင္းစပ္တာကို သင္ကိုယ္တုိင္ သိမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ သိခဲ့တယ္ ဆုိရင္ေတာင္ ၀ိုးတုိး၀ါးတား ေလာက္ပဲျဖစ္မွာပါ။ဒါဆုိ စိတ္နွင့္၀ိညာဥ္ကို စြဲေဆာင္ ႏိုင္ေသာ အရာကို အလွဟု ေခၚသည္လို႔ အဓိပၸာယ္ ဖြင့္ဆုိလို႔ ရျပန္ေရာ။ သူ႔အေပၚ၌ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ အခ်စ္သည္ ေပးကမ္းရန္ သာျဖစ္ျပီး ရယူရန္ မျဖစ္ေတာ့ဘူး။

အခ်စ္ဆုိတာ ေသဆံုးျခင္း မရွိေသာ အရာပါ။ ဒါေပမယ့္ ဘ၀ကို ျပာက်ေစ ႏုိင္ေလာက္တဲ့ အရာလည္း ျဖစ္ျပန္ေရာ။ ကဗ်ာ ဆရာေတြ ဘယ္လုိဖဲြ႔ႏဲြ႔ ခဲ့ၾကမွန္းေတာ့ မက္မက္မသိ၊ ဒႆန ဆရာေတြ ဘယ္လုိ အဓိပၸာယ္ ဖြင့္ဆုိၾကမွန္း မက္မက္ နားမလည္။ မက္မက္ နားလည္လုိက္ တာကေတာ့ သူ႔ကိုခ်စ္ ခဲ့ဖူးသည္။ သူမမွာ အင္မတန္ ခ်စ္တတ္တဲ့ ႏွလံုးသားတစ္စံု ပိုင္ဆုိင္တာေတာ့ သူမသိသည္။ အခ်စ္ဆုိတာ ေသဆံုးျခင္း မရွိေသာ ဘ၀ကိုျပာက် ေစႏုိင္ေသာ မီးေတာက္မဲ့ အိပ္မက္ျမစ္ တစ္ခုလုိမ်ိဳး ဆုိတာကို သူမသိသည္။

~~~~အခ်စ္ဆိုတာ ပူေလာင္တဲ့ မီးေတာက္ငယ္ တစ္ခု၊ ဘယ္သူမျပဳ မိမိမႈ စဥ္းစားၾကည့္ပါ အခု။ ေမတၱာဟာ ေအးျမတဲ့ စမ္းေခ်ာင္းငယ္တခု.....၅၂၈ ထက္ပိုရင္ ေႏွာင္ဖြဲ႔ေတြစု...~~~~

အခ်စ္ဆိုတာ ပိုင္ဆုိင္ျခင္း ေတာ့မဟုတ္ဘူး။ ဒါဆိုရင္ စြန္႔လြတ္ျခင္းလား။ ဘယ္သူမွ ေသခ်ာနား မလည္ပါဘူး။ ဒီေတာ့ မက္မက္လဲ နားမလည္ဘူး ။အခု ဒီပုိ႔စ္ကုိ ဖတ္ေနတဲ့ သင္ေရာ...အခ်စ္ဆုိတာ ဘာလဲ? သိလား? သိရင္ေျပာျပ။ :D

တက္ဂ္ေတြကုိ ဘယ္သူ႔ကုိမွ မေရးခုိင္း ေတာ့ဘူးလုိ႔ ဆုိေပမယ့္ အခ်စ္ဆုိတာ ဘာလဲဆုိတဲ့ အေၾကာင္းေလးကုိ သူတုိ႔ေလးေတြ ဆီကေနလဲ သိခ်င္ေသးတယ္။ဟဲဟဲ.....ေရးေပးမယ္ ဆုိရင္ ကိုယ္ခ်စ္တဲ့ သူနဲ႔ ထာ၀ရ လက္တြဲႏုိင္မွာေနာ္။မဟုတ္ရင္ေတာ့...မသိ..ဟိဟိ :P

မက္မက္ သိခ်င္တာက သူတုိ႔ေတြ ေျပာတဲ့
အ
ခ်စ္
ဆုိ
သည္
မွာ
ဘာ
လဲ
?
ဆုိ
တဲ့
အ
ေၾကာင္း
ေလး
ပါ
ေနာ္