အသက္၈၀အရြယ္ အဘုိးအုိႏွင့္ အသက္၄၅ ႏွစ္အရြယ္ ပညာတတ္ သားျဖစ္သူတုိ႔ ဧည့္ခန္းတြင္းရွိ ဆုိဖာတြင္ ထုိင္ေနၾကစဥ္ ရုတ္တရက္ ျပတင္းတံခါးေပါက္သို႔ က်ီးကန္းတစ္ေကာင္ လာေရာက္နားေလသည္။ အဲဒီအခါမွာ အေဖျဖစ္သူက အဲဒါဘာေကာင္လဲ လုိ႔ေမးေသာ အခါမွာ သားျဖစ္သူက အဲဒါက်ီးကန္းေလ ဟုေျဖဆုိေလသည္။
ေနာက္မိနစ္ အနည္းငယ္ အၾကာမွာ အေဖျဖစ္သူ အဘုိးအိုမွ အဲဒါ ဘာအေကာင္လဲဟု ဒုတိယအႀကိမ္ ထပ္ေမးေလသည္။ ဒီအခါမွာ သားျဖစ္သူမွ အေဖကလည္း အခုေလးတင္ပဲ က်ီးကန္းပါလို႔ သားေျပာၿပီး ၿပီေလဗ်ာ။
ေနာက္ခဏေနေတာ့ အေဖျဖစ္သူ အဘုိးအိုက တတိယ အႀကိမ္အျဖစ္ အဲဒါဘာ အေကာင္လဲ ဟု ထပ္ေမးေလသည္။ ဒီတြင္ေတာ့ သားက ေဒါသသံျဖင့္ အေဖျဖစ္သူကုိ အဲဒါက်ီးကန္းလုိ႔ ေခၚတယ္ လုိ႔ အသံမာမာျဖင့္ ေျပာေလသည္။
ခဏေနေတာ့ အေဖက အိပ္ခန္းထဲသုိ႔ ၀င္သြားၿပီး သားေမြးဖြားလာတဲ့ ေန႔မွစၿပီး မွတ္တမ္းအျဖစ္ သိမ္းဆည္းထားတဲ့ ေဟာင္းႏြမ္းစုတ္ျပဲေနၿပီ ျဖစ္တဲ့ေန႔စဥ္ေရး ဒ႑ရီ ေလးကိုထုတ္လာေလသည္။ စာအုပ္ေဟာင္းေလးမွ စာမ်က္နွာ တစ္ရြက္ကို ယခု အသက္၄၅ နွစ္အရြယ္ သားျဖစ္သူကို ဖတ္ခိုင္းေလသည္။ သားျဖစ္သူ ဖတ္လုိက္တဲ့ စာကေတာ့...................
ဒီေန႔ သံုးႏွစ္အရြယ္ က်ေနာ့သားငယ္ေလး နဲ႔က်ေနာ္ ဆိုဖာေပၚမွာ ထုိင္ေနတုန္း က်ီးကန္းတစ္ေကာင္ ျပတင္းမွာ လာနားေနတယ္။က်ေနာ့သားက အေဖလို႔ေခၚ ျပၿပီး အဲဒါဘာေကာင္လဲ ေဖေဖလို႔ ၂၃ ခါတိတိ ေမးပါတယ္။ က်ေနာ္ကလည္း ၂၃ ခါလံုးကို ေျဖလုိက္တယ္။ သားစကား သံေလးနဲ႔ ပီတိျဖစ္ ၀မ္းသာၾကည္ႏူး ေနရတဲ့ က်ေနာ္ေလ သားေမးတာကို မေမာမပန္း ၂၃ ခါလံုးလံုး ေျဖၾကားလိုက္တယ္။ၿပီးေတာ့ စကားအလြန္ တတ္လွတဲ့ သားေလးေမး သမွ်ကို စိတ္ဆိုးျခင္း စိတ္မရွည္ျခင္း မျဖစ္ဘဲ အျပစ္ကင္းၿပီး ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ သားငယ္ေလးကို ပိုက္ေထြးလုိက္ပါတယ္။
ကေလးတစ္ေယာက္ရဲ့ ၂၃ခါလံုး အဲဒါ ဘာအေကာင္ လုိ႔ေခၚလဲ ဆုိတဲ့ ေမးခြန္းကို မိဘျဖစ္သူမွ စိတ္တုိျခင္း ကင္းၿပီးေျဖၾကား ခဲ့ေပမယ့္ အခုဒီေန႔ေတာ့ အေဖျဖစ္သူက တူညီတဲ့ ေမးခြန္းကိုပဲ ၄ႀကိမ္ေလာက္ေလး ေမးတာကို သားျဖစ္သူက ဘာေၾကာင့္စိတ္ဆိုး စိတ္ကတိ ကေအာက္ ျဖစ္ရသနည္း။
မက္မက္ဆိုရင္ မိသားစုမွာ ကိုယ္ကအငယ္ဆံုး၊ အငယ္ဆံုးဆုိေတာ့ နဲနဲေလး မဆုိစေလာက္ ေလးေတာ့ဆုိးပါတယ္။ ဟတ္... ဟတ္.. ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေၾကာ္ျငာက ၀င္ရေသးတယ္ေနာ္.. :P
ငယ္ငယ္ေလးထဲက စိတ္ကဆတ္၊ ထစ္ကနဲဆို စိတ္ကတို တတ္တဲ့သူပါ။ စကားေျပာရင္လည္း စကားလံုး တစ္ခုကို ထပ္ခါထပ္ခါ ေျပာတာကို မႀကိဳက္ခဲ့သလုိ နားလည္းမေထာင္ ခ်င္ခဲ့တဲ့သူပါ။ ထပ္ခါထပ္ခါ ေမးျမန္းတာကိုလည္း မၾကိဳက္ခဲ့သလုိ ထပ္ခါထပ္ခါ ေျဖရတာကိုလည္း မႀကိဳက္ခဲ့ တဲ့သူပါ။စကားေျပာရင္လည္း တစ္ခါဆို တစ္ခါပဲ ၊ ႏွစ္ေခါက္ဆုိ စိတ္က မရွည္ခ်င္ဘူး။ ႏွစ္ခြန္းေျပာရၿပီ ဆုိရင္ စိတ္က နဲနဲ မရွည္ခ်င္ေတာ့ဘူး။ အဲလုိမ်ိဳး မေကာင္းတာပါေနာ္ :(
ကိုယ့္ကိုကိုယ္လည္း တခါတခါ စိတ္မရွည္ပါဘူး ။ မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းေတြ အေပၚမွာလဲ စိတ္မရွည္ခဲ့ဘူး။ တခါတခါ ကိုယ့္မိဘ အေပၚေတာင္ အဲလုိ စိတ္မရွည္ေတာ့ ျပန္လည္းေျပာမိပါတယ္။ တခုခုဆုိရင္.... ဟာ.. ေမႀကီးကလည္း ၊ ဟာ... ေဖႀကီးကလည္း ဆုိၿပီးစိတ္ မရွည္သလုိ ျဖစ္ခဲ့မိပါတယ္။ မိဘအေပၚ ရုိင္းဆုိင္းတာ မဟုတ္ပါဘူးေနာ္။ ဆိုးလုိ႔ရလို႔သာ ဗိုလ္က်ခဲ့တာပါ။
ႀကီးလာတဲ့ အခါၾကေတာ့ အသိတရားနဲ႔ ျပည့္စံုလာ တဲ့အခါ အရာရာ ေျပာင္းလဲသြား ခဲ့ပါတယ္။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္လည္း ထိန္းခ်ဳပ္ႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။ ငယ္ငယ္တုန္းက ဆိုးခဲ့တဲ့ ကေလးက ႀကီးလာတဲ့အခါ သူမတူေအာင္ လိမၼာသလုိေပါ့(ဟိဟိ... ကိုယ္ကိုကိုယ္ အဲလုိေလးလဲ ျပန္ေျပာေပးဦးမွ...ေနာ္.. :P ) ေျပာခ်င္တာက ေျပာင္းလဲသြား၊ ျပဳျပင္ယူလုိ႔ ရတာကိုပါေနာ္။
ကဲ..မိတ္ေဆြ!! သင္ေရာ..... သင့္မိဘ အေပၚမွာ စိတ္တိုျခင္း၊ စိတ္မရွည္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ခဲ့ဖူးပါသလား? ျဖစ္ခဲ့ဖူးရင္ ေနာက္မက် ေသးပါဘူး မိတ္ေဆြ။ သင္သိတဲ့ အခ်ိန္က စၿပီးျပန္လည္ ျပဳျပင္လို႔ အခ်ိန္ရေန ပါေသးတယ္။
ဒါေၾကာင့္ အခုပဲ ငါသည္ ယခုအခ်ိန္ မွစ၍ ငါ့မိဘမ်ားကို စိတ္ခ်မ္းသာ ေပ်ာ္ရႊင္ေစရမည္၊ ငါ့မိဘမ်ား ဘယ္ေလာက္ပဲ အိုမင္းမစြမ္း ရွိေနပါေစ ငါ့မိဘကို တစ္ဖန္ျပန္လည္ ျပဳစုလုပ္ေကၽြး ေစာင့္ေရွာက္ကာ ေကာင္းမြန္ ျမင့္ျမတ္ေသာလမ္းကို ငါေလွ်ာက္ျခင္းျဖင့္ သားလိမၼာ၊ သမီးလိမၼာ ဘ၀ကို ျဖစ္ေစမည္ဟု မိမိကိုယ္မိမိ က်ယ္က်ယ္ ေလာင္ေလာင္နွင့္သာ ကတိေပးလုိက္ပါ။ သင္... အခ်ိန္မီ ပါေသးတယ္။
အားလံုးပဲ ဒီပံုျပင္ေလး အတိုင္း အတုယူ ႏုိင္ၾကပါေစ........လို႔...........
ေနာက္မိနစ္ အနည္းငယ္ အၾကာမွာ အေဖျဖစ္သူ အဘုိးအိုမွ အဲဒါ ဘာအေကာင္လဲဟု ဒုတိယအႀကိမ္ ထပ္ေမးေလသည္။ ဒီအခါမွာ သားျဖစ္သူမွ အေဖကလည္း အခုေလးတင္ပဲ က်ီးကန္းပါလို႔ သားေျပာၿပီး ၿပီေလဗ်ာ။
ေနာက္ခဏေနေတာ့ အေဖျဖစ္သူ အဘုိးအိုက တတိယ အႀကိမ္အျဖစ္ အဲဒါဘာ အေကာင္လဲ ဟု ထပ္ေမးေလသည္။ ဒီတြင္ေတာ့ သားက ေဒါသသံျဖင့္ အေဖျဖစ္သူကုိ အဲဒါက်ီးကန္းလုိ႔ ေခၚတယ္ လုိ႔ အသံမာမာျဖင့္ ေျပာေလသည္။
ေနာက္ခဏေနေတာ့ အေဖက သားအား အဲဒါ ဘာေကာင္လု႔ိ ေခၚလဲဟု ေလးႀကိမ္ေျမာက္ ေမးျမန္းေလသည္။ အဲဒီမွာ သားျဖစ္သူက ေဒါသျဖင့္ အေဖ၊ ဘာလုိ႔ ဒီေမးခြန္းကိုပဲ ခဏခဏေမးေနတာလဲ။ အေဖ့ကို က်ေနာ္ ဘယ္နွခါ ေျဖရမလဲ က်ီးကန္းလို႔ ေခၚတယ္။ အခုခ်ိန္ထိ အေဖနားမလည္ဘူးလား။ မွတ္မထားဘူးလား စသည္ျဖင့္ ဆူပူႀကိမ္းေမာင္းေလသည္။
ခဏေနေတာ့ အေဖက အိပ္ခန္းထဲသုိ႔ ၀င္သြားၿပီး သားေမြးဖြားလာတဲ့ ေန႔မွစၿပီး မွတ္တမ္းအျဖစ္ သိမ္းဆည္းထားတဲ့ ေဟာင္းႏြမ္းစုတ္ျပဲေနၿပီ ျဖစ္တဲ့ေန႔စဥ္ေရး ဒ႑ရီ ေလးကိုထုတ္လာေလသည္။ စာအုပ္ေဟာင္းေလးမွ စာမ်က္နွာ တစ္ရြက္ကို ယခု အသက္၄၅ နွစ္အရြယ္ သားျဖစ္သူကို ဖတ္ခိုင္းေလသည္။ သားျဖစ္သူ ဖတ္လုိက္တဲ့ စာကေတာ့...................
ဒီေန႔ သံုးႏွစ္အရြယ္ က်ေနာ့သားငယ္ေလး နဲ႔က်ေနာ္ ဆိုဖာေပၚမွာ ထုိင္ေနတုန္း က်ီးကန္းတစ္ေကာင္ ျပတင္းမွာ လာနားေနတယ္။က်ေနာ့သားက အေဖလို႔ေခၚ ျပၿပီး အဲဒါဘာေကာင္လဲ ေဖေဖလို႔ ၂၃ ခါတိတိ ေမးပါတယ္။ က်ေနာ္ကလည္း ၂၃ ခါလံုးကို ေျဖလုိက္တယ္။ သားစကား သံေလးနဲ႔ ပီတိျဖစ္ ၀မ္းသာၾကည္ႏူး ေနရတဲ့ က်ေနာ္ေလ သားေမးတာကို မေမာမပန္း ၂၃ ခါလံုးလံုး ေျဖၾကားလိုက္တယ္။ၿပီးေတာ့ စကားအလြန္ တတ္လွတဲ့ သားေလးေမး သမွ်ကို စိတ္ဆိုးျခင္း စိတ္မရွည္ျခင္း မျဖစ္ဘဲ အျပစ္ကင္းၿပီး ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ သားငယ္ေလးကို ပိုက္ေထြးလုိက္ပါတယ္။
ကေလးတစ္ေယာက္ရဲ့ ၂၃ခါလံုး အဲဒါ ဘာအေကာင္ လုိ႔ေခၚလဲ ဆုိတဲ့ ေမးခြန္းကို မိဘျဖစ္သူမွ စိတ္တုိျခင္း ကင္းၿပီးေျဖၾကား ခဲ့ေပမယ့္ အခုဒီေန႔ေတာ့ အေဖျဖစ္သူက တူညီတဲ့ ေမးခြန္းကိုပဲ ၄ႀကိမ္ေလာက္ေလး ေမးတာကို သားျဖစ္သူက ဘာေၾကာင့္စိတ္ဆိုး စိတ္ကတိ ကေအာက္ ျဖစ္ရသနည္း။
အကယ္၍မ်ား မိဘမ်ား အသက္အရြယ္ အိုမင္းလာခ်ိန္မွာ သူတို႔ကို မလုိလား မႏွစ္ၿမိဳ႕ျခင္း မျဖစ္ဘဲ ၀န္ထုတ္တစ္ခုကို ေစာင့္ေရွာက္သကဲ့သုိ႔ သူတုိ႔ကို ျပန္လည္ ေစာင့္ေရွာက္သင့္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ စကားေျပာတဲ့ အခါမွာလည္း ၿငိဳျငင္ျခင္း ကင္းၿပီး ခ်စ္ခင္ဖြယ္ သာယာဖြယ္ စကား၊ စိတ္ခ်မ္းသာ ဖြယ္စကား၊ ရုိေသက်ိဳးႏြံျခင္း၊ နွိမ့္ခ်ျခင္း၊ ၾကင္နာျခင္း အျပည့္နဲ႔ ေျပာဆုိသင့္ပါတယ္။ မိဘမ်ားဟာ သားသမီးေတြ ငယ္စဥ္ထဲက အခုခ်ိန္ထိ ဂရုစိုက္မႈေတြ မျပတ္ၾက ေသးပါဘူး။ သူတို႔ကိုယ္က်ိဳးကို မငဲ့ကြက္ဘဲ သားသမီးေတြ အေပၚမွာ ေမတၱာေတြ စီးဆင္းဆဲ စီးဆင္းလွ်က္ပါ။
မက္မက္ဆိုရင္ မိသားစုမွာ ကိုယ္ကအငယ္ဆံုး၊ အငယ္ဆံုးဆုိေတာ့ နဲနဲေလး မဆုိစေလာက္ ေလးေတာ့ဆုိးပါတယ္။ ဟတ္... ဟတ္.. ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေၾကာ္ျငာက ၀င္ရေသးတယ္ေနာ္.. :P
ငယ္ငယ္ေလးထဲက စိတ္ကဆတ္၊ ထစ္ကနဲဆို စိတ္ကတို တတ္တဲ့သူပါ။ စကားေျပာရင္လည္း စကားလံုး တစ္ခုကို ထပ္ခါထပ္ခါ ေျပာတာကို မႀကိဳက္ခဲ့သလုိ နားလည္းမေထာင္ ခ်င္ခဲ့တဲ့သူပါ။ ထပ္ခါထပ္ခါ ေမးျမန္းတာကိုလည္း မၾကိဳက္ခဲ့သလုိ ထပ္ခါထပ္ခါ ေျဖရတာကိုလည္း မႀကိဳက္ခဲ့ တဲ့သူပါ။စကားေျပာရင္လည္း တစ္ခါဆို တစ္ခါပဲ ၊ ႏွစ္ေခါက္ဆုိ စိတ္က မရွည္ခ်င္ဘူး။ ႏွစ္ခြန္းေျပာရၿပီ ဆုိရင္ စိတ္က နဲနဲ မရွည္ခ်င္ေတာ့ဘူး။ အဲလုိမ်ိဳး မေကာင္းတာပါေနာ္ :(
ကိုယ့္ကိုကိုယ္လည္း တခါတခါ စိတ္မရွည္ပါဘူး ။ မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းေတြ အေပၚမွာလဲ စိတ္မရွည္ခဲ့ဘူး။ တခါတခါ ကိုယ့္မိဘ အေပၚေတာင္ အဲလုိ စိတ္မရွည္ေတာ့ ျပန္လည္းေျပာမိပါတယ္။ တခုခုဆုိရင္.... ဟာ.. ေမႀကီးကလည္း ၊ ဟာ... ေဖႀကီးကလည္း ဆုိၿပီးစိတ္ မရွည္သလုိ ျဖစ္ခဲ့မိပါတယ္။ မိဘအေပၚ ရုိင္းဆုိင္းတာ မဟုတ္ပါဘူးေနာ္။ ဆိုးလုိ႔ရလို႔သာ ဗိုလ္က်ခဲ့တာပါ။
ႀကီးလာတဲ့ အခါၾကေတာ့ အသိတရားနဲ႔ ျပည့္စံုလာ တဲ့အခါ အရာရာ ေျပာင္းလဲသြား ခဲ့ပါတယ္။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္လည္း ထိန္းခ်ဳပ္ႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။ ငယ္ငယ္တုန္းက ဆိုးခဲ့တဲ့ ကေလးက ႀကီးလာတဲ့အခါ သူမတူေအာင္ လိမၼာသလုိေပါ့(ဟိဟိ... ကိုယ္ကိုကိုယ္ အဲလုိေလးလဲ ျပန္ေျပာေပးဦးမွ...ေနာ္.. :P ) ေျပာခ်င္တာက ေျပာင္းလဲသြား၊ ျပဳျပင္ယူလုိ႔ ရတာကိုပါေနာ္။
ကဲ..မိတ္ေဆြ!! သင္ေရာ..... သင့္မိဘ အေပၚမွာ စိတ္တိုျခင္း၊ စိတ္မရွည္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ခဲ့ဖူးပါသလား? ျဖစ္ခဲ့ဖူးရင္ ေနာက္မက် ေသးပါဘူး မိတ္ေဆြ။ သင္သိတဲ့ အခ်ိန္က စၿပီးျပန္လည္ ျပဳျပင္လို႔ အခ်ိန္ရေန ပါေသးတယ္။
ဒါေၾကာင့္ အခုပဲ ငါသည္ ယခုအခ်ိန္ မွစ၍ ငါ့မိဘမ်ားကို စိတ္ခ်မ္းသာ ေပ်ာ္ရႊင္ေစရမည္၊ ငါ့မိဘမ်ား ဘယ္ေလာက္ပဲ အိုမင္းမစြမ္း ရွိေနပါေစ ငါ့မိဘကို တစ္ဖန္ျပန္လည္ ျပဳစုလုပ္ေကၽြး ေစာင့္ေရွာက္ကာ ေကာင္းမြန္ ျမင့္ျမတ္ေသာလမ္းကို ငါေလွ်ာက္ျခင္းျဖင့္ သားလိမၼာ၊ သမီးလိမၼာ ဘ၀ကို ျဖစ္ေစမည္ဟု မိမိကိုယ္မိမိ က်ယ္က်ယ္ ေလာင္ေလာင္နွင့္သာ ကတိေပးလုိက္ပါ။ သင္... အခ်ိန္မီ ပါေသးတယ္။
အားလံုးပဲ ဒီပံုျပင္ေလး အတိုင္း အတုယူ ႏုိင္ၾကပါေစ........လို႔...........
က်ေနာ္ကငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့ေတာ္ေတာ္ဆိုးခဲ့တယ္
ReplyDeleteစိတ္လဲမရွည္ဘူး သည္းသီးလဲမခံဘူး
ေဒါသလဲႀကီးေသးတယ္
အခုေတာ့ အေဝးေရာက္ေတာ့လဲ
မိဘကိုပိုၿပီးသိတတ္လာတယ္လို႔ခံစားမိတယ္
ႀကိဳးစားေနဆဲကာလထဲမွာပါ
အတုယူစရာပံုၿပင္ေလးနဲ႔အတူ
မက္မက္ဆိုးေႀကာင္းေတြကိုမွတ္သားသြားပါတယ္
ေနာက္တစ္ခါႀကံဳရင္စကားကိုထပ္ခါထပ္ခါမေၿပာမိေအာင္
ေနပါမယ္..ေတာ္ႀကာစိတ္ကထစ္ကနဲ လက္ကပါလာရင္..
ခင္မင္ေလးစားစြာၿဖင့္
ဖိုးစိန္
ဟုတ္ကဲ့ ကၽြန္ေတာ္လဲယူတုသြားပါတယ္အစ္မ
ReplyDeleteအခုေခတ္ ေခတ္ကာလသားသမီးေတြကလဲ အဲဒီလို ဒဏၰာရီစာအုပ္လို႔မ်ဳိး လက္စုတ္လက္ကိုင္နဲ႕ ျပမွျမင္ၾကမွာ
အစ္မၾကီးလဲဒီေန႔ကစ ဒဏၰာရီစာအုပ္နဲ႕မွတ္ထားေတာ့ေပါ့ :P
မိဘေက်းဇူး ျမင္းမုိရ္ဦး အထူးသိလ်က္ အဆပ္ခက္၏။ တဲ့ မက္မက္ရဲ ့။ မိဘေက်းဇူးကုိ အတူေနၾကရင္ သိပ္တန္ဖုိးမထားတတ္ၾကဘူးေလ။ အေ၀းေရာက္မွဘဲ တမ္းတတ္ၾကတာ သဘာ၀ပါ။ က်ေနာ္ကုိယ္တုိင္လဲ ဒီလုိပါဘဲ။ မိဘမရွိေတာ့မွ စဥ္းစားရင္း ပုိပုိၿပီး ေက်းဇူးေတြ သိသိလာတယ္။
ReplyDeleteေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ။
ပံုျပင္ေလးကေတာ္ေတာ္ေကာင္းတာပဲ
ReplyDeleteပညာလဲရတယ္
မက္မက္ဘယ္လိုဆိုးခဲ့တာလဲပါ သိရတယ္ ဟီး
မိဘကိုအေကာင္းဆုံးေက်းဇူးဆပ္ႏို္င္တဲ့သမီးလိမၼာ
တစ္ေယာက္ျဖစ္ႏိုင္ပါေစဗ်ား
မမကေတာ႔ မဆိုးဘူး..
ReplyDeleteငယ္ငယ္ကတည္းက လိမ္လိမ္မာမာေနခဲ႔တာ..ဟဟ
စိတ္ေတာ႔ရွည္ဘူးရယ္...
ဒါေပမယ္႔ ေဖေဖ နဲ႔ ေမေမအေပၚေတာ႔ ခ်စ္လည္းခ်စ္၊
ေၾကာက္လဲေၾကာက္၊ ရိုလည္းရိုေသဆိုေတာ႔ အတတ္
နိုင္ဆံုးစိတ္ရွည္ခဲ႔ပါတယ္...
ပို႔စ္ေလးေကာင္းတယ္ ညီမေလးေရ.
အရမ္းေကာင္းတာပဲဗ်ာ...မိဘကုိ စကားခ်ိဳခ်ိဳသာသာနဲ ့
ReplyDeleteမုန္ ့ဖုိးေတာင္းရအုံးမယ္(ဟဲဟဲ စတာ) က်ေနာ္လည္း ဟုိ
တုန္းက ဆုိးခဲ့ဖူးတရ္။ အသက္ေလးလည္း ရလာေတာ့ သိတတ္လာပါၿပီး။ မိဘအေပၚ စကားကုိလည္း ခ်ိဳခ်ိဳသာသာေၿပာတတ္လာသလုိ စိတ္ရွည္ေအာင္လည္း ၾကဳိးစားေနပါတရ္။
“ငါ့မိဘမ်ား ဘယ္ေလာက္ပဲ အိုမင္းမစြမ္း ရွိေနပါေစ ငါ့မိဘကို တစ္ဖန္ျပန္လည္ ျပဳစုလုပ္ေကၽြး ေစာင့္ေရွာက္ျခင္းျဖင့္ ေကာင္းမြန္ ျမင့္ျမတ္ေသာလမ္းကို ငါေလွ်ာက္ျခင္းျဖင့္ သားလိမၼာ၊ သမီးလိမၼာ ဘ၀ကို ျဖစ္ေစမည္ဟု က်ယ္က်ယ္ ေလာင္ေလာင္နွင့္သာ ကတိေပးလုိက္ပါ။”
ဒီစကား အရမ္းတန္ဖုိးရွိတရ္ မမက္မက္ေရ။ ေက်းဇူး။။။။။။။။။။။။
မက္မက္ ဒီ တန္ဖိုးရွိတဲ့ အသိ ေပး စာ အတြက္ ေက်းဇူး ပါ၊ ျပီးေတာ့ ဘာ သာ ျပန္ ထား တာ ဆို တာ က လည္း တကယ့္ ဆ၇ာၾကီးေတြ လို ညက္ ေအာင္ ျပန္ တဲ့ အတြက္း ေလး စားေနရ ပါသည္။
ReplyDeleteတစ္သက္လံုးလိမၼာလာခဲ့တာ ခုမွဆိုးခ်င္ေနတာ ... ဟိ ... မက္မက္ေျပာလို႔ ျပန္လိမၼာပါေတာ့မယ္ခ်င့္ ;)
ReplyDeleteငယ္၂တံုးက စိတ္ေတာ္၂တိုခဲ့ဘူးတယ္ ခုေတာ့ အသက္ေတြရလာေတာ့ ေျပာင္းလည္းကုန္ပါၿပီ..
ReplyDeleteညီမေလး ေစတနာနဲ႕ သတိေပးပို႕စ္ေလးကို ဖတ္ရင္း ၀မ္းသာပီတိျဖစ္ရပါတယ္
ဒီပုိ ့စ္ေလးဖတ္ျပီးေတာ့ သေဘာက်မိပါတယ္.. ကိုယ္လည္း တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ဒီေနရာ ေရာက္ခ်င္ေရာက္ရမယ္.. အခုဒီေနရာမွာ ေရာက္ေနတဲ့ မိဘေတြကိုလည္း နားလည္ေပးတတ္ဖို ့အမ်ားၾကီးအေရးၾကီးပါတယ္...
ReplyDeleteတန္ဖိုးရွိတဲ့ ပို ့စ္ေလးတစ္ခုပါပဲ..
မမက္မက္လည္း မိဘေက်းဇူး နားလည္သိတတ္ျပီး မိဘကို စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ထားႏုိင္တဲ့ သားသမီး တစ္ေယာက္ ျဖစ္ပါေစလို႕ ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္..
သာဓုေခၚပါတယ္ မက္မက္ေရ မိဘအေပၚသိတတ္ လိမ္မာသူေတြ ျဖစ္ၾကပါေစလို႔ ဆႏၵျပဳပါတယ္ဗ်ာ...
ReplyDeleteတခါမွ မလာေရာက္ဘူးပါ...ဒီတစ္ခါပဲ ေရာက္ဘူးတယ္ .....ေရးထားတာေလးေတြ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတာပဲ ....
ReplyDeleteေအာင္ျမင္ပါေစ အစစအရာရာ...
အင္း ဖတ္ျပီး ခံစားရပါတယ္
ReplyDeleteတစ္ေန ့ကိုယ္လည္း ဒီလိုအုိမင္းမစြမ္းဘဝေရာက္ရင ္
ကိုယ့္သားသမီးလည္းသိတတ္ပါ့မလားလို ့ေလ
ဘာမွေတာ့မေျပာေတာ့ပါဘူးေနာ္
ထပ္တူထပ္မွ်ခံစားသြားပါတယ္ မက္မက္
ပို႔စ္ေလးေကာင္းတယ္ မက္မက္ေရ။
ReplyDeleteအင္း...ဒီတခါ စိတ္မရွည္လို႔ ျပန္ေျပာမိရင္ တို႔ရဲ႕ ေဖေဖနဲ႔ေမေမမ်ား ဒီလို ဒဏၰာရီစာအုပ္ေလး ျပ မလားလို႔ ေစာင့္ၾကည့္အုန္းမွ..... ;-)
ေန႕အိပ္မက္ေတာ႕ ေမေမတုိ႕ကို အတတ္ႏုိင္ဆုံး စိတ္ရွည္ရွည္ထားျပီး ေမးသမွ် ရွင္းျပပါတယ္.. ကိုယ္မသိတာေတြ တပုံၾကီးကုိ ခုထိသူတုိ႕ကုိ ေမးေနရတုန္းေလ....
ReplyDeleteဟုတ္တယ္ မက္မက္ေရ
ReplyDeleteတစ္ခါတစ္ေလ နည္းနည္း ေဒါသသံေလးနဲ႕
ျပန္ေျပာမိတာေတြရွိခဲ့တယ္....
အခုခ်ိန္ကစၿပီး သတိထားၿပီး ဆင္ျခင္ေတာ့မယ္....။
မွတ္သားစရာပါပဲဗ်ာ.... ဟုတ္တယ္ဗ် စုန္ေရပဲ
ReplyDeleteရွိတာ ဆန္ေရဆုိတာ ရွာတယ္