ကေလးတစ္ေယာက္၏သံုးသပ္ပံု

တစ္ေန႔မွာ အလြန္ခ်မ္းသာလွတဲ့ အေဖျဖစ္သူက သူ႔သားေလးကို ေတာၿမိဳ႕ေလး တစ္ၿမိဳ႕ကို အလည္အပတ္သြားေရာက္ၿပီး ဆင္းရဲသားေတြရဲ့ ေနထိုင္မႈဘ၀ကုိ ျပခ်င္လုိ႔သားကုိ ေခၚသြားပါတယ္။ အဲဒီေတာ ၿမိဳ႕႔ရႊာေလးမွာ နွစ္ရက္တစ္ည ေလာက္ေနၿပီး သူတုိ႔ရဲ့ အားလပ္ရက္ကုိ ကုန္ဆံုးကာ ဆင္းရဲသားေတြရဲ့ ဘ၀ကုိ ေတြးေတာေလ့လာ ေနတာေပါ့။ ဒီလုိနဲ႔ အိမ္အျပန္လမ္းမွာ အေဖျဖစ္သူက သားကို ေမးတယ္။

အေဖျဖစ္သူ ။ ။ ဘယ္လုိလဲ သား ဒီခရီးမွာ ေပ်ာ္ရဲ့လားကြ။
သားျဖစ္သူ ။ ။ေပ်ာ္တာေပါ့ အေဖရာ။
အေဖျဖစ္သူ ။ ။ဒါဆုိ ဒီခရီးစဥ္ေလးနဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီး အေဖ့ကို ေျပာျပပါဦး၊ သားဘယ္လုိ သင္ခန္းစာေတြ ရလုိက္လဲ၊ အေဖ့ကို ေျပာျပပါဦး။
သားျဖစ္သူ ။ ။ ဟုတ္ကဲ့သားတုိ႔မွာ ေခြးတစ္ေကာင္ပဲရွိတယ္၊ သူတို႔မွာ ေခြးေလးေကာင္ေတာင္ ရွိတယ္ဆုိတာ ပထမအခ်က္ အေနနဲ႔ ေတြ႔လုိက္ရတယ္ ေဖေဖ၊ သားတုိ႔မွာ ကစားဖို႔ ဥယ်ာဥ္ျခံ ေသးေသးေလး ပဲရွိေပမယ့္ သူတို႔မွာ မဆံုးႏုိင္တဲ့ ရွည္လ်ားတဲ့ ေခ်ာင္းငယ္နဲ႔ လွပတဲ့ ကြင္းျပင္ရွိတယ္။ သားတုိ႔ရဲ့ ဥယ်ာဥ္မွာ အလင္းေရာင္အတြက္ မွန္မီးအိမ္ေလးေတြ ရွိေပမယ့္ သူတို႔မွာ ညတစ္ညရဲ့ လင္းလက္ေတာက္ပတဲ့ ၾကယ္ေလးေတြ ရွိတယ္။ သားတို႔ရဲ့ အိမ္တံဆပ္ၿမိတ္မွာ လသာေဆာင္ ရွိေပမယ့္ သူတို႔မွာ မုိးကုတ္စက္၀ုိင္း တခုလံုးရွိတယ္။ သားတုိ႔မွာ ေနထုိင္စရာ ေျမကြက္ေသးေသးေလး ပဲရွိၿပီး သူတို႔မွာေတာ့ သားတုိ႔ထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ က်ယ္ျပန္႔တဲ့ လယ္ကြင္းျပင္ ႀကီးရွိတယ္။ သားတုိ႔ကုိ အခေၾကးေငြ ေပးၿပီးလုပ္ေကၽြး ျပဳစုေနတဲ့ အေစခံေတြ ရွိတယ္ သူတုိ႔မွာေတာ့ သူမ်ားဆီက အခေၾကး ေငြရယူၿပီး လုပ္ေကၽြးေနရတယ္။ သားတုိ႔က ကုိယ္စားမယ့္ အစာကုိ ၀ယ္စားေန ရခ်ိန္မွာ သူတို႔က ကုိယ္စားဖုိ႔ ကုိယ္စိုက္ပ်ိဳး ႏုိင္ၾကတယ္။ သားတုိ႔မွာ ဥစၥာပစၥည္းေတြကုိ ထိန္းသိမ္းကာကြယ္ ဖို႔အတြက္ ခုိင္ခံတဲ့ တုိက္တာအေဆာက္အဦး နံရံေတြ ပဲရွိတယ္။ သူတို႔မွာ ပတ္၀န္းက်င္က ကာကြယ္ေပးတာကို ခံရတယ္ေဖေဖ။

အစရွိသျဖင့္ သားျဖစ္သူက သူ႔ထင္ျမင္ခ်က္ေလးေတြကုိ အေဖျဖစ္သူကို တရစပ္ ႏွိဳင္းယွဥ္ေျပာျပေနတာေပါ့။ သားျဖစ္သူရဲ့ စကားကုိ ၾကားေတာ့ အေဖျဖစ္သူက ဘာေျပာလုိ႔ ေျပာရမွန္း မသိေအာင္ ဆြံအသြား ခဲ့ရတယ္ေလ။ ဒါနဲ႔သားျဖစ္သူက ထပ္ၿပီးေတာ့ ေက်းဇူးပါပဲ အေဖ၊ အခုဆုိ သားတုိ႔ ဘယ္ေလာက္ဆင္းရဲ သလဲဆုိတာ သားသေဘာေပါက္ သြားပါၿပီေဖေဖ၊

ကဲ.. ဒါေလးကုိ ဖတ္ၿပီးေတာ့ နဲနဲေတာ့ အံ့ၾသစရာမ်ား ျဖစ္ေနမလား မသိဘူးေနာ္။ တကယ္ေတာ့ ကိုယ့္မွာမရွိတာကို စိုးရိမ္ပူပန္ ေလာဘနဲ႔ ဟန္လုပ္ေန မယ့္အစား ကိုယ့္မွာ ရွိတာကိုပဲ ေရာင့္ရဲတင္းတိမ္တတ္တဲ့့ စိတ္ေလးေမြးၿပီး ေက်းဇူးတင္တတ္ ရမယ္ေလေနာ္။

အမွန္ေတာ့ လူတုိင္းလူတုိင္းဟာ ျပည့္စံုတဲ့ သူဆုိတာ မရွိပါဘူး၊ အဲလုိပဲ ကုိယ့္မွာရွိလာတဲ့ အရာေတြကို မွ်ေ၀ဖလွယ္ၿပီး တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ လက္တဲြကူညီကာ က်င့္ၾကံသံုးစြဲ အသံုးျပဳၾကမယ္ ဆုိရင္ျဖင့္ အရာအားလံုးက အေသးအမႊားကအစ အာလံုးျပည့္စံု ေနမွာပါ။ ပတ္၀န္းက်င္ႀကီးလည္း လွပေနမွာပါေနာ္။
ဟုတ္ကဲ့..ေက်းဇူးပါပဲေနာ္။