Monday, July 28, 2008
အနားသတ္အခ်စ္
ေရာင္နီကင္းမဲ့..ထက္ေကာင္းကင္မွာ
ေနျခည္ျဖာမွ..ေန႔တေန႔အလွေပၚလႊင္ေစတယ္။
ေနမင္းေပ်ာက္ကြယ္..ဆည္းဆာခ်ိန္၀ယ္
ေလျပည္ငယ္ရယ္တိုက္ခတ္ပါမွ...ေနညိဳအလွပိုျပည့္စံုတယ္။
ၾကယ္ေတြေပ်ာက္ကြယ္မဟူရာေကာင္းကင္မွာ
လစႏၵာရယ္သာေပးပါမွ ညအဓိပၸာယ္ပိုမိုျပည့္စံုမယ္
ေပ်ာ္ရႊင္မွဳမဲ့က်ိဳးေၾကငါ့ႏွလံုးသား အသဲကြဲခ်ိန္
အခ်စ္စစ္နဲ႔အနားသတ္ေပးမွငါ့ရဲ့ဘ၀သာယာေစမယ္
Labels:
ကဗ်ာအပိုင္းအစ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
ညီမေလး ကဗ်ာေကာင္းေလးပါဘဲ ဖတ္လို႔ေကာင္းတယ္
ReplyDeleteအနားမသတ္ဘဲနဲ႔ အလယ္ကိုသတ္လို႔မရဘူးလား ဟီးဟီး
ကြဲေၾကနွလံုးသား
ReplyDeleteဒဏ္ရာဗလဗြနဲ႔
စိတ္ရိုင္းကို ရိုက္ခ်ဳိးလိုး
ခ်စ္စစ္ကိုေမွ်ာ္
:P
စတာေနာ္
ကဗ်ာေလးကေကာင္းလို႔ ခံစားသြားတယ္
ကြန္မန္႔ေတြအတြက္ ေက်းဇူးပါ
အျမဲအားေပးေနပါတယ္ တယ္ရင္း DREAM ၊၊
ReplyDeleteကဗ်ာလွလွ အနားသတ္မွ
ReplyDeleteစိတ္မွာ ေက်နပ္
အေသအခ်ာ ေရးမွတ္လိုက္တယ္။
http://journal.sanchaung.com/?p=635